به قول شهریار :
من از جهان به تو دلبسته ام
که جانِ منی..
در من بدَمی، من زنده شوم
یک جان چه بود؟
صد جان منی.🫀

اونجا که شهریار میگه:

هزار درد فرستادیم به جان، لیکن
چو آمدی، همه آن دردها دوا کردی


.. .

به حال روستای‍‍یا که نگاه می‌کنم غبطه می‌خورم!
حال اونا؛ از حال همه شهریا،
تو آپارتمان "گرون" بهتره.
ما حال خوب رو کنار پریز برق گم کردیم...

صدای بی گزند

دیگران را اگر از ما خَبری نیست چه باک
نازنینا تو چرا بی خبر از ما شده ای؟!

-شهریار

غمگین‌ترین شعر برای من متعلق به‌این بیت از شهریاره:
"آزرده دل از کوی تو رفتیم و نگفتی
کی بود؟ کجا رفت؟ چرا بود و چرا نیست؟"

غم انگیز ترین بیت هم مال شهریاره که میگه:
آزرده دل از کوی تو رفتیم و نگفتی
کی بود؟ کجا رفت؟ چرا بود و چرا نیست

ایران را دیدم دلم خون شد ، همه جا ملک پریشان ، ملت پریشان ، تجارت پریشان ، خیال پریشان ، عقاید پریشان ، شهر پریشان ، شهریار پریشان ، خدایا این چه پریشانی است؟

- سیاحتنامه ابراهیم بیگ

اونجایی که شهریار میگه :
سیزده را همه عالم به در امروز ز شهر
من خود آن سیزدهم کز همه عالم به دَرَم!:)

دقیقا همینجا...

#سیزدهتون‌بدر

چه غم از خزان آن گل
که ز پی بهار دارد ..

- شهریار

♡

‌فقط این مصرع از شهریار که می گه:
‌
خیالت ساده دل‌تر بود
و با ما از تو یک روتر.