ما...
با صداى آرام تر خنديديم.
موهايمان كمتر رنگ باد را ديد.
مخفى مان كردند.
و به ما ياد دادند مخفى كنيم،
مخفيانه زيبا شديم،
مخفيانه شكست خورديم.
مخفيانه التيام يافتيم.
ما ترسيديم همه عمرمان را،
اما روزى مى رسد...
كه برقصيم، برقصيم، برقصيم
و بر شانه هاى هم بوسه بزنيم.
اينجاست پشتِ زيبايى مان...
تمام زخم هايى كه هرگز نميبيندشان.

تــاوان حــرف هــایـی که نـمی تــوانيــم بــزنيــم…
موهای سفیدی ست که لابلای موهايمان داريم …
ولی بـه همه می گويیــم ارثی ست…!
اگر عقل امروزم را داشتم کارهای دیروزم را نمی کردم
ولی اگر کارهای دیروزم را نمی کردم عقل و تجربه امروزم را نداشتم !!
رنجهـایــم را داخل کیـسـه ریـختــم و دم در گــذاشتــم اما ،
فرشتگان بـــرایـم باز فرستــادند
معطــر بـه عطــر بهشتـی …
تا هرگز یادم نرود روزی همین رنجها بود که راه نجات را به من آموخت
همین رنجها بــود که راه درست زیـستن را بـه من هــدیــه داد
رنجهــایــم را بوسه میـــزنــم و در صنــدوق گنجهــایـم میگــذارم
گــذر زمــان جـواهــرشــان میکنــد

غم موهايم را داشتم که يکدست و لخت نيست که ميريزد
وچقدر ناسپاسي ات کردم
ونديده بودم کودکي که موهايش را شيمي درماني برده است ولي ايمانش به تو ازمن بيشتراست وميخندد
وميخند وراضيست به رضاي تو
ومن
چه ناسپاسم
براي کودکان سرطاني دعا کنيم

آهاﮮ تـــو! 【 ايــטּمنـــمـ】! نه پاهايمـــ 10 سانــﭟ از زميــטּ بلندترند► نه موهايمـ 10 سانـــﭟ از سرم بالاترند► من اينجا روﮮ زميـــטּ زندگــــﮯ ميكنمッ در جايــــــﮯ كه مـــــטּ زندگـــــﮯ مي كنمـ، فقط˙•٠•♥ ارزش هايمـ ♥•٠•˙مرا بالا مــــﮯ كشاند.نه پاشنه كفش، و نه كليپس مـــو! ܓܨخُـــــدایـ ـــا! ما برای تـ♥ــو تیپ زده ایم، مگــر غیر از اینســت؟؟ بگـذار نپسنـدنمـان،مــا را چــه به نگـــاهِ غیــر؟ همین که بنده یِ خــوشتیــپِ تــــ♥ـــــوئیم مــا را بس اســت ღ