انگار چاییم یخ کرده، بستنیم آب شده، پیرهنم نخ‌کش شده، آب گل‌ پاشیده به لباسم، با جوراب پا گذاشتم تو دمپایی خیس، چایی ریختم رو کتاب امانتی

‏تو یادت نیس
‏من یادمه چقدر اشک ریختم تا بهت بگم منو از دست نده

İçime attığım şeyler, ruhumu çürüttü

چیزایی که تو خودم ریختم، روحمو نابود کرد

کاش میشد بغلشو میریختم توی جیبام میاوردم خونه🥹

یکی نوشته بود:

‏« دیگه نیاز نیست بیای تیکه‌های قلبمو به هم بچسبونی، تمومِ تیکه‌هاشو ریختم دور »

•
فقط فروغ فرخزاد می‌تونه حق مطلب رو تو هر موضوعی به این خوبی ادا کنه:

از بستر وصال به آغوش سرد هجر
آزرده از ملامت وجدان گریختم

「♡」

برایِ آزادی...
- پ.ن: خیلی زیباست، چندین بار دیدمش و هربار برای وطنم اشک ریختم...

از همه من گریختم،
گرچه میان مردمم..!


- مولانا

𝗬𝗼𝘂 𝘄𝗲𝗿𝗲 𝘁𝗵𝗲 𝗳𝗶𝗿𝘀𝘁 𝗮𝗻𝗱 ˡᵃˢᵗ ᵖᵉʳˢᵒⁿ ⁱ ʷᵃˢ
ⁱ ᶠⁱⁿᵃˡˡʸ ᵗʰʳᵉʷ

تو اولین و آخرین نفری بودی که من
نهایت دیوونگیمو به پاش ریختم.

「♡」

شب که فرارسید
با رویایت رودررو شدم
و عطرت پیچید در جانم
بارها از دیدارت گریختم
و ناگاه دیدم
نبضی شده‌ای در رگانم….