لابلای تلاش‌هات برای نجات رابطه/زندگی مشترک اینو یادت باشه؛ تو هیچوقت نمیتونی آرامش و خوشحالی رو جایی پیدا کنی که همونجا گمش کردی...

تو از یاد من نرفتی،
اورثینک شدی رفتی توی مغزم،
غم شدی لابلای نوشته هام،
دود شدی رفتی تو ریم.
درد شدی نشستی روی قلبم و چشمام.
شک شدی رفتی توی وجودم.
تنهایی ای شدی که هیچوقت منو تنها نمی‌ذاشت.
ولی در نهایت، تو درس شدی برای زندگی من.
اعتماد به نفسی که الان دارم، جوری که قدر خودمو می‌دونم، جوری که به بقیه راحت اعتماد نمی‌کنم، جوری که برای خودمو ایندم تلاش می‌کنم، جوری که به خودم میرسم. جوری که یاد گرفتم از پس غم و درد و افسردگی و تنهایی بربیام.
همشو مدیون توام. مرسی که بودی. مرسی که با رنج موجب شکفتن من شدی.

. .

تو از یاد من نرفتی،
اورثینک شدی رفتی توی مغزم،
غم شدی لابلای نوشته هام،
دود شدی رفتی تو ریم.
درد شدی نشستی روی قلبم و چشمام.
شک شدی رفتی توی وجودم.
تنهایی ای شدی که هیچوقت منو تنها نمی‌ذاشت.
ولی در نهایت، تو درس شدی برای زندگی من.
اعتماد به نفسی که الان دارم، جوری که قدر خودمو می‌دونم، جوری که به بقیه راحت اعتماد نمی‌کنم، جوری که برای خودمو ایندم تلاش می‌کنم، جوری که به خودم میرسم. جوری که یاد گرفتم از پس غم و درد و افسردگی و تنهایی بربیام.
همشو مدیون توام. مرسی که بودی. مرسی که با رنج موجب شکفتن من شدی.
-دیاکو.

از میان دو واژه انسان و انسانیت، اولی در میان کوچه ها و دومی در لابلای کتاب ها سرگردان است.

#ویکتورهوگو

تاوان حرف هایی که نمی توانیم بزنیم...
موهای سفیدی ست
که لابلای موهایمان داریم...
ولی به همه می گوییم ارثیست ...

به قول بزرگی که می گوید
درد دارد
وقتی ساعت‌ها می‌نشینی
و به حرفایی که هیچ وقت
قرار نیست بگویی
فکر میکنی....

دقت کردید خیلیامون چقدر دقت می‌کنیم تو حرف زدن؟ چقدر سعی می‌کنیم کسی از لابلای حرفامون بو نبره که دل‌اندرونمون چه خبره. صرف‌نظر از دلیلش، اصل این موضوع خیلی تلخه.

جین وبستر میگه :
«خیلی مشکل است، آدم بخواهد تمام وقت مراقب خودش باشد تا آنچه را که احساسش می‌خواهد به کسی نگوید.»

دقت کردید خیلیامون چقدر دقت می‌کنیم تو حرف زدن؟
چقدر سعی می‌کنیم کسی از لابلای حرفامون بو نبره که دل‌اندرونمون
چه خبره...‌
صرف نظر از دلیلش،
اصل این موضوع خیلی تلخه....
جین وبستر میگه «و چقدر غم‌انگیز است، که آدم تمام‌وقت مراقب باشد،
تا آنچه را احساس می‌کند به زبان نیاورد...»

. اورج جورول

از وقتی باهاش دوس شدم حرامم باشه اگه ثانیه ای به کسی جز اون حتی فک کرده باشم.... ولی امروز رفتم تو دایرکت یکی از اکسام که لابلای پی امای قدیمی یه پست که برام فرستاده بودو پیدا کنم برا دلبر بفرستم.... بنظرم ته تهش نقش اکسامون تو روابط باید اینجوری باشه :))

✿ کپشن خاص ✿
هزار بار هم که بگویی آدم نباید شادی اش را منوط به بودنِ آدم ها کند ،
هزار بار هم که بگویی وابسته بودن خوب نیست ، که آدم ، خوب است روی پای منطق خودش بایستد ؛
آخرش یک روز، لابلای کلافگی هایت به این نتیجه می رسی که یک نفر باید باشد!
یکی که به شوق حضورش، محکم تر قدم برداری و عمیق تر زندگی کنی ،
یکی که دلیل لبخندهای هر روز و هر شب تو باشد ...
هزار بار هم که منطقی باشی و تا بالاترین پله های موفقیت هم که بروی؛
یک نفر باید باشد ،
یک نفر که انگیزه ی خوشبختی ات باشد ...

#نرگس_صرافیان_طوفان

✿ کپشن خاص ✿
عزیزی میگفت :
جای گیاهِ بامبو را که عوض کنی دیگر رشد نمیکند؛
پژمرده میشود.
میدانی چرا؟
چون ریشه اش را همانجا، جا میگذارد...
دلِ آدمیزاد که دیگر کمتر از گیاه نیست جانم...
گاهی ریشه اش جا میماند در

حرمی
کنج رواقی
پایِ ضریحی
لابلای تارو پود فرشی ...!
‌