ه چایی هم حسادت میکنم هرصبحدم، هر شب



لبت را بوسه باران می کند این داغ لامذهب..!

. .

تا دمِ باد صبحدم
زلف تو می‌زند به هم
جمع چگونه میشود؟
حالِ دلِ مُشوَّشان . . .

#فروغی_بسطامی

صبحدمی که برکنم،
دیده به روشناییت
بر در آسمان زنم،
حلقهٔ آشناییت

گوشهٔ چشم مرحمت
بر صف عاشقان فکن
تا شب رهروان شود،
روز به روشناییت

. #سعدی

تو آسمانی
و من
ستاره ای کوچک
که محو میشوم
صبحدم
در روشنای نگاهت...
#سروش_کلهر

به مرگ
چاره نجستم که در جهان مانم
به عشق زنده شدم
تا که جاودان مانم

به مرگ زنده شدن هم
حکایتی است عجیب
اگر غلط نکنم خود به جاودان
مانم
در آشیانه طوبا نماندم از سرناز
نه خاکیم
که به زندان خاک دان مانم

ز جویبار محبت
چشیدم آب حیات
که چون همیشه بهار
ایمن از خزان مانم

چه سال ها که خزیدم به کنج تنهایی
که گنج باشم
و بی نام و بی نشان مانم

دریچه های شبستان
به مهر و مه بستم
بدان امید که از چشم بد نهان مانم

به امن خلوت من تاخت شهرت و نگذاشت
که از رفیق زیانکار در امان مانم

به شمع صبحدم شهریار و قرآنش
کزین ترانه به مرغان صبح خوان مانم ...

"مرحوم استاد شهریار"

شب تولدت دانه دانه ستاره ها را با عشق از دل آسمان شب چیدم و در سبد مهربانی ها گذاشتم و برایت هدیه فرستادم؛ اما.... صبحدم از من رنجیده بودی که چرا جعبه ی خالی را برایت هدیه فرستادم.... :)

صبحدم پیک مسیحا دم جانان آمد / گفت برخیز که آرام دل و جان آمد
سحر از پرده نشینان حریم خلوت / نغمه برخاست که شاهنشه خوبان آمد . . .