چه بی تکرار لیلایی چه بی اندازه مجنونم
غم عشق تو را عمری  به این احساس مدیونم
سراپا عاشقت هستم سرزلف غمت دستم
تو پیغمبر شدی و من به آئین تو پیوستم
خط چشم تو تعلیق و لبت از نسخ بالاتر
نگاهت اوج نستعلیق ابروها معلی تر
دل شاعر گرفتار رباعی های ناب تو
دوبیتی، مثنوی حتی غزل در پیچ و تاب تو
هزاران کوه فرهاد و هزارن دشت مجنونت
از این زیبایی مطلق  زمین بسیار ممنونت
تو مثل سرو ایرانی بسان شعر می مانی
تو تنها واژه ی بین  من و احساس و بارانی
مرا بر آستان خود بخوان  و مبتلا تر کن
خودت را در خیال من از این بی انتها تر کن



گوینده: مجتبی گرکانی نژاد
شاعر:جواد مزنگی

•
تویی آن شعر دل‌انگیز و بلند
که پُر از مثنوی بارانی.️.

♡

- شعرهایم را برایت
دسته بندی می کنم
دل غزل
لب مثنوی
اَبرو قصیده
من هلاک ... .

#مهدی_اسدی
torabii

- شده ام بیتِ تهِ مثنویِ مولانا
که فقط عشق ،
فقط عشق از آن میبارد .

#فاطمه_فلاح_زاده

...........

هر صبح خدا یک
غزل از دفتر عشق است
سرسبزترین مثنوی
از منظر عشق است
هر صبح سلامی به
گل روی تو "زیبا
چون یاد گل روی تو
یاد آور عشق است
روزتون پر ازعشق ومهربانی

...........

شعر هایم را برایت دسته بندی میکنم

دل غزل
لب مثنوی
ابرو قصیده
من هلاک...

‌✨
تویی آن شعر دل انگیز و بلند
که پُر از مثنویِ بارانی♥️

در مثنوی طبیعت مصرعی ناتمامیم ، در انتظار بیت شدن...

▪️◾️
واژہ ها مشکی بپوشیـد
در عزایـش تـا ابـد
ای غـزل
ای قافیه
ای مثنوی هـا
تسلیت

مگسي بر پرِكاهي نشست كه آن پركاه بر ادرار خري روان بود. مگس مغرورانه بر ادرار خر كشتي مي‌راند و مي‌گفت: من علم دريانوردي و كشتي‌راني خوانده‌ام.

در اين كار بسيار تفكر كرده‌ام. ببينيد اين دريا و اين كشتي را و مرا كه چگونه كشتي مي‌رانم. او در ذهن كوچك خود بر سر دريا كشتي مي‌راند آن ادرار، درياي بي‌ساحل به نظرش مي‌آمد و آن برگ كاه كشتي بزرگ, زيرا آگاهي و بينش او اندك بود.

جهان هر كس به اندازة ذهن و بينش اوست. آدمِ مغرور و كج انديش مانند اين مگس است. و ذهنش به اندازه درك ادرار الاغ و برگ كاه

مثنوی معنوی