هیچکس به اندازه‌ی کافی خوشگل نیست. اما همیشه یه نفر هست که با قدرت کافی و اندازه‌ی نامشخص برای تو خوشگله

دلیل اینکه آدمها به دشواری شاد میشوند
این است که همواره
گذشته را بهتر از آنچه بوده
حال را بدتر از آنچه هست
و آینده را نامشخص تر از آنچه خواهد بود میبینند

دلیل اینکه آدمها به دشواری شاد میشوند
این است که همواره
"گذشته" را بهتر از آنچه بوده،
"حال" را بدتر از آنچه هست،
و "آینده" را نامشخص تر از
آنچه خواهد بود میبینند...

(مارسل‌ پانیول)

دلیل اینکه آدمها به دشواری
شاد میشوند این است که
همواره "گذشته" را بهتر از آنچه بوده،
"حال" را بدتر از آنچه هست،
و "آینده" را نامشخص تر
از آنچه خواهد بود میبینند!

گرفته مه همه ی جاده را

ـ مشخص نیست
که صاف می شود آیا هوا ؟

ـ مشخص نیست

چطور باید از این راه مه گرفته گذشت
از این مسیر که یک ردّ پا مشخص نیست

و من چقدر در این مه به گریه محتاجم
نمی شود که ببارم... چرا؟ مشخص نیست

چه حسّ خوبِ غریبی ؛ به جستجوی خودت
شبانه راه بیفتی ... کجا ؟ مشخص نیست

و تا همیشه از این شهر مرده کوچ کنی
و دورِ دور شوی ... دور... تا ... مشخص نیست

درست می روی آیا ؟ و یا ... نمی دانی
صحیح می رسی آیا ؟ و یا ... مشخص نیست

... کسی شبیه نسیم از کنار من رد شد
غریبه بود ؟ وَ یا آشنا ؟ مشخص نیست

صدای روشن او از ورای مه پیداست:
نگاه کن به افق! راه نامشخص نیست
...
تو پشت ابری و این قدر تابشت زیباست
هنوز آن طرف ابر ها مشخص نیست ..