هممون داریم تاوان اون مورچه‌هایی که تو بچگی کشتیمو پس میدیم.

چشم من در پی مهرتو چو دریاست رفیق...
لذت عشق به این غصه و غم هاست رفیق...
رد پایت که نشسته به قلبم ای یار...
ازنشان تو دلم واله و شیداست رفیق...
به امیدی که دگرباره بیایی ای دوست....
به رهت دیده من محو تماشاست رفیق...
تاکه مست از می چشمان خرابت کشتیم..
مجلس عیش دراین میکده برپاست رفیق..
من ماتم زده را لذت عشقت کافیست...
گربساط طرب و سور مهیاست رفیق...
پای درراه طلب تاکه نهادم سهل است...
چو بگویند دلت آن سر دنیاست رفیق...
چه غم از ماتم هجران و شب سخت فراق
اثرصبح وصالت که هویداست رفیق...
پای بگذار دراین کلبه ای احزان یک شب
تانگویند مرابیکس و تنهاست رفیق

یه مگسه تو خونمون هست اینقد نکشتیمش پیر شده
دیگه نمیتونه پروازکنه
.
.
.
.
.
.
.
.
.
تو خونه با پیژامه راه میره برا خودش سیگار میکشه

به بعضیام باس گفت
باشه شما جلو , مااون پشتیم
ولی اون راهی که میری گرگاشوماکشتیم

خرما نتوان خورد ازین خار که کشتیم دیبا نتوان کردن ازین پشم که رشتیم
بر حرف معاصی خط عذری نکشیدیم پهلوی کبائر حسناتی ننوشتیم
[سعدی]