‌
تا اطلاعِ همیشگیِ طِبــــق قانون عشق
قلبــم به ⋮ ت∞ ⋮ محکومهِ..!..️.
‌

خشک آمد کشتگاه من

در جوارکشت همسایه.

گرچه می گویند:« می گریند روی ساحل نزدیک

سوگواران در میان سوگواران»

قاصد روزان ابری داروگ ! کی می رسد باران؟

بربساطی که بساطی نیست

در درون کومه ی تاریک من که ذرّه ای با آن نشاطی نیست

و جدار دنده های نی به دیوار اتاقم دارد از خشکیش می ترکد

- چون دل یاران که در هجران یاران-

قاصد روزان ابری داروگ ! کی می رسد باران ؟

نیمایوشیج.

خواب دیدم آب ها زندانی اند
بادها سرگرم سرگردانی اند

لاله از روی شقایق خسته است
لحظه از دست دقایق خسته است

کومه های عشق پوشالی شده 
عشق ورزی ,عین بقالی شده

مهر می ورزی تعجب می گنند
گرم می آیی تعصب می کنند

لاف می بافی همه کف می زنند
هجو می گویی مضاعف می زنند
* * *
صبح آمد,خواب از چشمم پرید
تیغ بیداری خیالم را درید 

با خودم گفتم کمی اندیشه کن 
بار دیگر عاشقی را پیشه کن

عاشقی یعنی تبسم های سبز
رویش زیبای گندم های سبز 

رقص نیلوفر به روی دست آب
بوسه ای داغ از لبان آفتاب

عاشقی یعنی بیا همت کنیم 
تلخ یا شیرین ,بیا قسمت کنیم

دست های مهربانم مال تو
اشک های بی زبانم مال تو

نه ! بگو اصلا تمامم مال تو 
هر چه دارم ننگ و نامم مال تو
* * *
عاشقی یعنی که از خود گم شدن 
در پی گم گشته ی مردم شدن

چون ندیدم خوشتر از آواز عشق
باز عشق و باز عشق و باز عشق

یک‌دست می‌بارد

بر کومه‌های کاگلی و

خانه‌های شیک و پیک شهر

باران

چیزی ازین تقسیم بندی‌ها نمی‌داند.