محمود درویش یه جایی می گه:
أما بعد...
لن أحب أحداً بعدک،
أما قبل...
فأنا أساساً لم اعرف الحب إلا بک !
[در مورد بعد؛
بعد از تو هیچ کس را دوست نخواهم داشت
در مورد قبل؛
من اساساً عشق را
بدون تو نمی شناختم!]

تو خنکی اونور بالشتی،
‏چای بعدکار،
‏سیگار نیمه شب،
‏تو اولین بارون پاییزی،
بوی کتابای نو،
‏بغل شدن، وسط گریه،
‏بوی خاک بارون خورده،
‏تو شیرینی اولین حقوقی
‏بوی خوب لباس نو
‏تو بوی یاسی
‏آب رو آتیش
‏رنگین کمون بعد بارون
‏تموم چیزی که من از دنیا می خوام.
‏تو مجموع احوالات خوب جهانی...

لطفی درحقم کن وزیاددوستم نداشته باش...
ازآخرین باری که زیاددوستم داشت به بعدکمترین محبتی ندیدم...

کودک گفت:گاهی اوقات قاشق از دستم می افتد.پیرمرد گفت:"من هم همینطور."
کودک ارام نجواکرد"من شلوارم راخیس میکنم"پیرمرد خندید و گفت:"من هم همینطور"
کودک گفت:"من خیلی گریه میکنم...."
پیرمرد باناراحتی سری تکان داد و گفت"من هم همینطور..."
کودک ادامه داد"اما بدتر از همه اینکه ادم بزرگا بمن توجه نمیکنند:( "
.
.
.
بعدکودک گرمای دست چروکیده ای را حس کرد.پیرمرد بابغض گفت:میفهمم چه حسی داذی...میفهمم