.

هر چه بجز خیال #تُ
قصد حریمِ دل کند
در نگشایمش به رو،
از درِ دل، برانمش


. .

‏هر چه
«به جز خیالِ او»
قصد حریمِ دل کند
در نگشایمش به رو،
از درِ دل، برانمش...

#مولانا

هر چه «به جز خیالِ او»

قصد حریمِ دل کند

در نگشایمش به رو،

از درِ دل، برانمش...

#تُ❣
در حریمِ خصوصیِ "قلبم" حضور داری...!❣
امن و آرام...

هر چه بجز خیالِ او

قصد حریمِ دل کند

در نگشایمش به رو

از درِ دل برانمش ...

مولانا

هر چه بجز خیالِ او

قصدِ حریمِ دل کند

در نگشایمش به رو

از درِ دل برانمش ...

مولانا

توافق که نه. من به یک مذاکره‌ی خالی هم قانع‌ ام.

وین؟ همین تهران هم کافی‌ ست. شاید یکی از کافه‌های شلوغ انقلاب. دوتایی بنشینیم و حرف بزنیم. تـو فقط تحریم‌هایت را بیشتر کنی: که نگـاهت نکنم، که تماسی نگیرم، که دنبالت توی خیابان راه نیفتم. خودت با سلاح کشتار جمعی به جان جهان بیفتی ولی سلاح‌های من را ازم بگیری.

چای خوردن با تو پای میز مذاکره بهترین اتفاق دنیاست، حتی اگر دستانت به خون عاشقانِ شهرِ دلم آغشته باشد.

توی کوچه بین ازدحام خلق
رو سرت یه چادر گل گلیه
این فقط حقِ منه که هی بگم
صاحبِ چادرِ گل گلی کیه !

این فقط حقِ منه که توی باد
نذارم چادرت از سرت درآد
یا حصاری بکشم که هیچ کسی
نتونه توی حریمِ تو بیاد

زیر چادر توی اون فضای امن
نمی دونم که به تو چی می گذره
ولی بین این همه لباسِ مد
چادر گل گلیِ تو بهتره

تو یه دریا می کِشی روی سرت
گلای رو چادرِ تو ماهین
توکه باشی توی کوچه انگاری
همه ی رهگذرا اضافیَن

یه دیالوگ قشنگ تو سَرمه
یه دیالوگ که پر از استرسه
اما دنیا رو فراموش می کنم
وقتی که نگاه تو سر می رسه

توی کوچه بین ازدحام خلق
رو سرت یه چادر گل گلیه
این فقط حقِ منه که هی بگم
صاحبِ چادرِ گل گلی کیه !