ما بیش از اندازه قوی بودیم، مدام میشکستیم، شکسته‌هایمان را بند میزدیم و ادامه میدادیم‌، اشک میریختیم، اشک‌هایمان را خودمان با دست‌های خودمان پاک میکردیم و دوباره با تمام جسارت‌ روی پاهای خودمان می‌ایستادیم، ما بیش از اندازه قوی بودیم، به کسی تکیه نمیدادیم، با کسی از دردهایمان نمیگفتیم و از کسی کمک نمیخواستیم، ما به قیمت همین قوی بودن از پا در آمدیم، قوی بودن را برای ما بد تعریف کرده بودند.

اگ میدونستی چقدر تنهام همیشه برام اشک میریختی ،
اگ میدونستی چقدر برات اشک ریختم
هیچوقت تنهام نمیزاشتی !

‍
❣

اگه میدونستی چقدر تنهام برام اشک میریختی

ولی اگه میدونستی که چقدر اشک میریزم هیچوقت تنهام نمیگذاشتی.