•
در کمالیت حسنت
نرسد درک عقول
هرچه در خاطرمـ آید
تو از آن خوبتری ..️

- خواجوی کرمانی

♡

پروانه شدم ، بال زدم ، سوخت دو بالم
دیوانه شدم ، داد زدم ، وای به حالم

بیخود شدم از خویش و از این گردش ایام
نومید و سر افکنده از این طالع و فرجام

مستانه شدم ، باده زدم گاه به گاهی
دل خسته ز می ، باز شدم غرق تباهی

خندیدم و گفتم شود از باده حذر کرد!
از کوچه مستان به چنین حال گذر کرد!

حال این منم و حال من و سوخته بالی
دیوانه و بیخود شده ای ، رو به زوالی

نومیدی و مستی ، به چنین درد دچاری!
دل خسته ای و خنده کنان ، باز خماری!

اینبار بسازم به همین بی پر و بالی
عاشق شوم و عشق رسانم به کمالی...

نیکی و بدی
که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است

با چرخ مکن حواله
کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بی چاره تر است

ماییم
که اصل شادی و
کان غمیم
سرمایه ی دادیم و نهاد ستمیم

پستیم و
بلندیم و
کمالیم و
کمیم
آیینه زنگ خورده و
جام جمیم ...

خیام

از سردار کمالی رئیس سازمان نظام وظیفه به آقای پولادی :
سلام علیکم
در پادگان صفر پنج کرمان موفق باشید
و من الله توفیق

در این زمانه ی بی های و هوی لال پرست
خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست

چگونه شرح دهم لحظه لحظه خود را
برای این همه نا باور خیال پرست

به شب نشینی خرچنگ های مردابی
چگونه رقص کمند ماهی زلال پرست

رسیده ها چه غریب نچیده می افتند
به پای هرزه علف های باغ کال پرست

رسیده ام به کمالی که جزا نالحق نیست
کمال دارد برای من کمال پرست

هنوز زنده ام و زنده بودنم خاری است
به تنگ چشمی نا مردم زوال پرست...