من قبول دارم، شاید آدم پرفکتی نباشم، شاید
اخلاقای بد زیاد داشته باشم، شاید حتی چهره
دوست داشتنی‌ای نداشته باشم اما هرگز
تظاهر به چیزی که نیستم نمیکنم، واقعی
باشیم، اینجوری قشنگ‌تره.

ملموس ترین فکتی که تو عمرم شنیدم این جملست که میگه؛
"مرد رو باس وقتی شناخت که پول داره و زن رو باس وقتی شناخت که طرفش پول نداره"

‏یکی هم هست که فکر میکنم اگه همون موقعی که جرقه ای بین مون خورد بهم نزدیک میشدیم خیلی رابطه پرفکتی میشد ولی الان به نظرم دیگه بیات شده