یادته؟!
اون شبی رو‌میگم که فک میکردی رسیدی به تهِش همون شبی که تا خود صبح اشک ریختی..
اون شب گذشت و بازم یه زندگیت ادامه دادی، بازم اشتباه کردی، بازم با موقعیت های سخت تر رو به رو شدی ولی هر بار قوی تر از قبل بودی..!
میخوام بگم هر سختی هر چقدرم سخت و تلخ باشه، هر چقدرم ترسناک باشه بالاخره میگذره و تو از پسش برمیایی!
فقط خواستم بهت یادآوری کنم که: باز میشه این دَر صبر کن…

غمگین ترین موقع همون موقعی هست که وقتی زمین خوردی دور و برت رو نگاه میکنی و میبینی هیچ شونه ای نیست که سرت رو بزاری روش...

به اون جایی که میخوای هم میرسی
اما الان اینجایی
و اگر خوب نگاه کنی
تو همین موقعیت هم
تو موفق و قابل افتخاری ..

من شاید بخوام سر شغلم و موقعیت اجتماعیم با آدم‌ها رقابت کنم، اما هیچوقت بخاطر موندن پارتنر، رفیق، دوست و هر آدمی که بخوام تو زندگیم بیش از حد مراقبش باشم که کسی نزدیکش نشه و فلان‌ جا نره و فلان کار نکنه رقابت نمیکنم، چون اعتقاد دارم آدمی که برای منه هیچوقت قرار نیست از دستم بره اگه رفت حتما مال من نبوده.

من نمیگم دوستت دارم بجاش تو هر موقعیت و زمانی پیامتو سریع سین میکنم.

من همون موقعی باخت دادم که از این حرفا زدم

No matter the situation, never let your emotions overpower your intelligence.

موقعیتش مهم نیست اما هیچ وقت اجازه نده احساساتت بر هوشت غلبه کنن.

به نظرم اینکه بعضی از دیگران فقط وقتی با ما کاری دارن، بهمون پیام میدن، واقعا مشکلی نداره. ما نمی‌تونیم به همه نزدیک باشیم و دائما از همه خبر بگیریم. ظرفیت روانی و احساسی ما محدوده. اما ناگهان در موقعیتی گرفتار میشیم و یادمون میاد کسی ممکنه بتونه بهمون کمک کنه. خب باید درخواست کنیم. و در مقام کسی که ازش کمک خواسته شده، اگر بتونیم، چرا کمک نکنیم؟ فقط چون اون دیگری هر هفته به یاد ما نبوده؟

الانم دوسش دارم،
ولی شوقشو ندارم.
اون موقعی که هم دوسش داشتم
هم شوقشو داشتم
نشد.

من آدمی هستم که با هزار مدل سختی بزرگ شده وقتی با من حرف میزنی، یکم مراعات کن، من کسی نیستم که بخاطر موقعیت یا وضع مالیت خودم رو کوچیک کنم.