به نظرم همه آدم ها ی بار باید تا تهش برن؛
تا ته اون چیزی که خیلی بهش اصرار دارن
برن و تا جون دارن براش بجنگن!
اونقدر که خسته و زخمی برگردن
مهم نیست که ته ش برنده شن یا بازنده
مهم اینه که تهشو دیدن!
کسی که تهشو دیده دیگه از هیچی نمیترسه.
مدیون دلش نیست که شاید میشد..!

حسودیم میشه، به تک‌تک کسایی که وقتی بی‌حوصله‌ان کسی رو دارن که بهش پناه ببرن؛ واقعا حسودیم میشه

‏بزار همشون برن؛ تو لیاقت آدمی رو داری که خودش بخواد بمونه..