زندگی مثل یک دیکته است

هی غلط مینویسیم، هی پاک میکنیم

دوباره مینویسیم، وباز پاک میکنیم

غافل از اینکه...

یک روز داد میزنند ورقه ها بالا



.. ..

زنگ بعد
در زندگی خصوصیم با
تو
دیکته داریم،
مرا از نوشتن قسطنطنیه نترسان!
من
تمام قوس های تن
تو
را بلدم...

‏شما هم دبستان که بودین مامانتون جای دیکته گفتن بهتون میگفت از روی درس بنویس، بعد میومد بیست میداد یا فقط مامان من توی آموزش به فرزند اهمال کار بود؟

‏زندگی مثل دیکته گفتن معلماست!
بعضی وقتا میدونی کجا اشتباه کردی ولی؛
وقت نداری برگردی درستش کنی...!

. .

‏زندگی مثل دیکته نوشتنه؛
مهم نیست چندتا درست نوشتی
با تعداد اشتباهاتت قضاوت میشی . . . !

.

زندگی دیکته ای نیست
که آن را
به ما خواهند گفت
زندگی انشاییست
که تنها باید خودمان بنگاریم
زندگی میچرخد
گاهی باغم
گاهی باخنده..

زندگی دیکته ای نیست
که آن رابه ما خواهندگفت
زندگی انشاییست
که تنها باید خودمان بنگاریم
زندگی میچرخد،
گاهی باغم
گاهی باخنده!

زندگی دیکته ای نیست
که آن را به ما خواهند گفت!

زندگی انشایی است
که تنها باید خودمان بنگاریم؛

زندگی می چرخد...
چه برای آنکه میخندد،
چه برای آنکه میگرید...

زندگی دوختن شادی هاست...
زندگانی هنر هم نفسی با غم هاست...
زندگانی هنر هم سفری با رنج است...
زندگانی یافتن روزنه در تاریکی است....

چقدر دلم تمام شدن میخواهد...
از آن تمام شدن هایی که بشود
نقطه سر خط...
و آنگاه دیکته تمام شود!
و من دیگر آغاز نشوم...

از بغض خفه شدن را چگونه مینویسند؟!

بگو!!

برایم دیکته کن…

راستی میدانی بغض چیست؟!

خفه شدن را تجربه کردی؟!

چه توقعاتی دارد دل من…!