بعضی‌هامون خیلی بی‌رحمانه داریم یه دردهایی رو تحمل میکنیم، دردهایی که خیلی بزرگ‌تر از قد و قواره ماست، هیچوقت حق انتخابی براشون نداشتیم، زورشون خیلی بیشتر از لبخندهامونه، دردهایی که هر بار از خودت میپرسی چرا من؟ و هر بار جوابی که هیچوقت پیداش نکردی و غمگین‌ترت میکنه.

‌تنهاترین آدما مهربون‌ترینان،
غمگین‌ترین آدما پرنورترین لبخند رو می‌زنن،
آسیب‌دیده‌ترین آدما از همه عاقل‌ترن،
همش بخاطر اینه که دلشون نمیخواد بقیه، اونجوری که خودشون اذیت شدن، اذیت بشن .

‏به نظرم یکی از غمگین‌ترین فکت‌هایی که وجود داره و خیلی اتفاق میوفته دوستی‌‌ها یا دوست‌های دوره‌ایه، یه مدت باهاشون خیلی صمیمی میشی، باهاشون کلی حرف میزنی، کلی خاطره میسازی، کلی چیزهای خوب اتفاق میفته، کلی اینتراکشن داری ولی بعد از یه مدت بدون هیچ دلیلی بینتون فاصله میوفته و حتی از هم دیگه خبر هم ندارین.

"برای همه، مال هیچ‌کس." این غمگین‌ترین تراژدیه.

غمگین‌ترین بخش داستان اینجاست که من قبول کرده بودم که چقدر مهم نیستم، اون اومد کاری کرد باور‌ کنم خاص و باارزشم بعدش هم خودش این باور رو ازم گرفت.

Mom, I'm sorry, I'm much sadder than you think.

مامان ببخشید من خیلی غمگین‌تر از اونی‌ام که تو فکر می‌کنی.

The saddest moment of my life was when I said goodbye to someone whom I wanted to live with for the rest of my life.

غمگین‌ترین لحظه‌ی زندگیم اونجایی بود که به کسی گفتم خداحافظ که دلم میخواست تمام عمرم کنارش زندگی کنم..

کسایی که تند راه میرن، حجم کورتکس مغزشون بیشتره، مسئولیت‌های اجتماعی بیشتری دارن، کمالگران، به نسبت بقیه آدم‌های غمگین‌تری هستن و درونگراییشون بیشتره، این خیلی من بود.

می‌دونی چی غمگین‌ترم می‌کنه؟ این‌که غمگینم کنی و غمگین‌شدنم برات مهم نباشه.

‌میدونی چی غمگین‌ترم میکنه ؟!
اینکه غمگینم میکردی ولی ناراحت و غمگین‌ شدنم برات اصلا مهم نبود .