نوشته بود؛
‏بعضی‌ روزها دلم می‌خواهد روی پیشانی‌ام بنویسم:
«دارم برای زنده ماندن، آرام ماندن و عبور از طوفان‌های درونم می‌جنگم؛ لطفا زخمی دیگر بر روی زخم‌هایم اضافه نکنید.»

برای نگه داشتن کسی تو زندگیم نمیجنگم؛
فقط برا خوشحالیش میجنگم
کسی که لایقش باشه
خودش موندنو یاد میگیره:)))

فرستاده شده ام تا بجنگم؛

برای هرچیزی که ارزش اش را داشته باشد:
حقیقت،زیبایی،محبت،آرامش و عشق.
برای رژه رفتن میان عشق و رنج، با قلبی گشوده و چشم‌هایی بینا،
برای ایستادن درون خرابی ها، و باور اینکه
قدرت من،نور من،حقیقت من و عشق من،
قوی تر از تاریکی ست.
حالا دیگر اسم خودم را می دانم:
جنگجویِ عشق...


"جنگجوی عشق
گلنن دویل‌ملتن "

دوست دارم بایکی بشینم ودرد دل کنم،بعدش نگم؛ کاش نمیگفتم...