نماندی و رفتی ...
و گذاشتی ،
غمی بر دل
ای آدمی که قول هایت گوش آسمان را کر میکرد
اکنون مرا میان زمین و آسمان رها کرده ای

| ماه نگار الف |

تو را میشد بیشتر دوست داشت
عجول بودی
نماندی!

من اگر فاش نکردم بی تو
قصه ای بی نامم
خنده ای سر در گم,عشق بی انجامم
تو ولی عاشق باش
من اگر فاش نکردم که دلم سایه ای گم شده در خنده ی توست
کوچه ای فرش ز چشمان تو است
تو ولی عاشق باش...
من اگر فاش نکردم که تو را
مثل مشقی ساده
مینویسم هر شب
روی تقدیر دلم,تو ولی عاشق باش
من اگر فاش نکردم که دلم
ترکی از غم دلتنگیه توست
و بلوز مژه هایم همه از سادگیه من و دل سنگیه توست
تو ولی عاشق باش...
تو که این خط خطیه راز دلم را خواندی و چه ساده
تپش قلب مرا با نفست ترساندی
و گذشتی و نماندی که دلم
همه عمرش را
در پی داشتن چشم تو اواره شود!

پیری میگفت

اگر میخوایی جوان بمانی درد های دلتو به کسی بگو که دوسش داری و دوست داره خندیدم و گفتم پس چرا تو جوان نماندی

پیرمرد لبخند تلخی زد و گفت دوستش داشتم دوستم نداشت