دردناک‌ ترین بخش پذیرش زمانی هستش که میپذیری اصلا ارزشش رو نداشت، ارزش تمام انرژی و وقت و خوبی‌‌هایی که از جون مایه گذاشتی، زخم‌‌هایی که در ازاش خوردی و فرسودگی که در تار و پودت نشست، گریه‌هایی که شب و روز کردی، اهمیت‌های زیادی که دادی، اصلا ارزش این همه غرامت رو نداشت.

یه چیزایی نمی‌شه دیگه. ما هم ولش کردیم
گذاشتیم که نشه. شاید بعدا شد یا شاید
به جاش یه چیزای دیگه‌ای شد.
نمی‌دونم. ولی کاش می‌شد......

One day you’re going to remember me and how much I loved you ...
then you’re gonna hate yourself for letting me go.

یک روز مرا به یادخواهی آورد که چقدر دوستت داشتم ...
پس از خودت متنفر خواهی شد که گذاشتی برم.

استرس طوریه که مغزت میگه باید بخوابی، دلت میگه باید گریه کنی، معده‌ات میگه باید بالا بیاری و تو وسطش داری به این فکر میکنی که چرا موبایلت رو تو یخچال گذاشتی.

هرجای رابطه که حس کردی داری آسیب میبینی رها کن،
مهم نیست چقد انرژی و زمان گذاشتی، ریشه‌ی بدبختی رو هر موقع قطع کنی خوشبختیه .

من از این ناراحت نیستم که تنهام گذاشتی. از این ناراحتم که بهت گفته بودم تنهام.

یجوری تنهام گذاشتی، انگار ساده‌ترین اتفاق زندگیت بودم.

تو منو گذاشتی تو آب‌نمک ولی من بلال بودم، خوشمزه‌تر شدم......️

یه چیزایی نمیشه دیگه.
ماهم ولش کردیم گذاشتیم که نشه
شاید بعدا شد یا شاید به جاش چیز دیگه ای شد.
نمیدونم ، ولی کاش میشد.

تو یه قسمتی از سریال در چشم باد وقتی لیلی به بیژن میگه دوستت دارم، بیژن در جوابش میگه:
« انگار دنیا رو گذاشتی تو دستام. »
میخوام بگم دوست داشته شدن توسط کسی که دوستش داری همین‌قدر دلنشینه :)