بخند ای بر لبانت رنگ فروردین
که لبخندت
گواهی می دهد
هرگز زمستان بر نمی گردد!!
#علی_کریمان

ارباب صدای قدمت میآید...
میهمانی اش آغاز میشود؛
مادر سفره عزای میوه دلش را پهن میکند،
همه دعوتند؛
کوچک و بزرگ...
پیر و جوان...
بچه مذهبی ها و آنها که شاید چهره هایشان کمی خاص تر باشد...
شیرخواره ها...
تمام ارض و سما...
آنها که از همه جا بریده اند...
دلشکسته ها...
دلخسته ها...
مادر ارباب همه را دعوت کرده،
هرکه بر سر این سفره بنشیند اجرش را مادرخواهد داد
و کشتی نجات حسین علیه السلام تنهایش نخواهد گذاشت
حالا که دعوتیم مبادا جا بمانیم!
زیباترین لباس را؛ لباس مشکی نوکریمان را بر تن میکنیم.

حی علی العزا که محرم رسیده است

به مدد سیده النساء العالمین،

ا خودم میگفتم
که چگونه خواهی بخشید
این شکننده توبه های مکرر را
و نومید میشدم ...

اما تو در جانم زمزمه کردی
که کریمی
و با کریمان کارها دشوار نیست ...

السلام علیک یا ایهاالعزیز...

غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد

از شما دور شدن زار شدن هم دارد

هر که از چشم بیفتاد محلش ندهند

عبد آلوده شدن خار شدن هم دارد

عیب از ماست که هر صبح نمی بینیمت

چشم بیمار شده تار شدن هم دارد

همه با درد به دنبال طبیبی هستیم

دوری از کوی تو بیمار شدن هم دارد

ای طبیب همه انگار دلت با ما نیست

بد شدن حس دل آزار شدن هم دارد

آنقدر حرف در این سینه ی ما جمع شده

این همه عقده تلنبار شدن هم دارد

از کریمان فقرا جود و کرم می خواهند

لطف بسیار طلبکار شدن هم دارد

نکند منتظر مردن مایی آقا ؟!

این بدی مانع دیدار شدن هم دارد

ما اسیریم اسیر غم دنیا هستیم

غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد

دلم انگاری گرفته قد بغض یاکریما...