جا نخواهم زد!
دردهایم را در آغوش خواهم کشید و مصمم تر از همیشه، ادامه خواهم داد.
این خاصیتِ من است؛
که مشکلاتم را شبیه به انگیزه می‌بینم،
شبیه به داغِ سوزانی، که وادارم می‌کند سریع تر از همیشه گام بردارم.
من به لطفِ دردهایم، هر روز قوی‌تر می‌شوم،
نه جا می‌زنم،
نه کم می‌آورم،
می‌ایستم و ادامه می‌دهم
دوام می‌آورم و موفق می‌شوم .

. .

آدم‌ها یک خاصیتِ خیلی مهم دارن، ‏همه‌شون فِک میکنن یه روزی برای از دست داده‌هاشون، خواهند مُرد. فِک میکنن غمِ فراق رو طاقت نمیارن. فِک میکنن تو اون روز دنیا براشون به پایانِ خودش می‌رسه...
‏الان همه‌ی اون آدم‌ها زنده‌ان !
‏و دنیا هم ادامه داشت !
‏خاصیتی مهم بنام "سخت‌جان شدن" ...

وعده غذایی‌ام کم شده، خوابم نصف، دهانم تلخ، اعصابم ضعیف، فکرم آشفته و تمرکزم مثلِ دوربینِ روی دست!
دیگر زیاد حرف نمی‌زنم، برای گوش دادن هم رغبتی نیست. برای قدم زدن اما تا دلت بخواهد پای خودم هستم.
با اینهمه رفتنم کمی طول کشیده!
قدم برمی‌دارم اما دور نمی‌شوم. می‌دوم، نفس می‌زنم، اما تکان نمی‌خورم!
خاصیتِ فرار همین است، در مبدأ جایگاهی نداری و به مقصد هم نمی‌رسی!
شاید فکر کنی از تو فرار می‌کنم، اینگونه نیست! مشغول ترکِ هر دویمان هستم.

.تنهاییِ دونفر
#علی_سلطانی