یک پاییز و نصفی از بهار گذشت، فصل‌ها می‌روند و آدم‌ها تندتر از فصل‌ها. در روزگاری که همه می‌آیند تا بروند، بیا ما بیاییم و بمانیم. عزیزم بیا ما اهلِ ماندن باشیم، نه رفتن.

اما اگر تلخ‌کامی‌های مرا به یاد آوردی،
فراموش مکن در روزگاری که مهربانی و دوست
داشتن کمرنگ شده است، با تو مهربان بودم و
دوستت می‌داشتم.

از تو یه یادگاری دارم؛ عمیق، پررنگ و خوب نشدنی، توی قلبم.

Live each day as if it’s your last!

هر روز جوری زندگی کن که انگاری آخرین روز زندگیته!
‌

کاش در روزگار دیگری دوستت می‌داشتم.
روزگاری مهربان تر، شاعرانه تر 
اما افسوس دیر رسیده ایم،
ما گل عشق را می کاویم 
در روزگاری که عشق را نمی شناسد .
-نزار قبانی

ماه من
در گریختن رستگاری نیست
بمان و چیزی از خودت بساز که نشکند

.࿐

به کمندی دَرَم
که ممکن نیست
رستگاری به اَلْاَمان گفتن....

"سعدی"

واقعا بنظرم در دنیا چیزی قشنگ تر از کسی که گذشته ی خودشو توی افراد میبینه و نهایت سعیشو میکنه تا به اونا کمک کنه چون انگاری میدونه اونا چی دارن میکشن وجود ندارههههه🤍.

آدم یکیو نمیخواد که باهاش چهارتا عکس دو نفری بگیره، بیرون بره و بگرده، یا ازش ۴ تا دوست دارم و عشقم و عزیزم بشنوه؛ آدم یکیو میخواد وقتایی که خودتم حوصله خودتو نداری یجوری بفهمتت که انگاری از خودت بیشتر دوست داره.

‌
عشق همیشه بوسیدن نیست،
گاهی بوییدن یادگاری‌هایست کہ جا مانده:)
‌
.࿐