وقتى آدمها ازت ميپرسن چيكار ميكنى..؟
بهشون بگو
هر كارى كه لازم باشه ...

‏چيكار ميكنيد با دلامون كه وقتى برميگرديد،
ديگه حتى خودتون هم نميتونيد
چاره ى دردِ دلِ ما باشيد؟

(( دوتائى ها جالب))

انسان 2 نوع معلم دارد، آموزگار و روزگار
هرچه با شیرینی از اولی نیاموزی ،
دومی با تلخی به تو می آموزد...
---
انسانها؛ در دو صورت چهره واقعی خودشان را نشان میدهند:
اول، بدانند کامل به خواسته هایشان رسیده اند
دوم اینکه بدانند هرگز به خواسته هایشان نمی رسند . . .
---
دو چیز شما را تعریف میکند:
بردباری تان ، وقتی هیچ چیز ندارید
و نحوه رفتارتان ، وقتی همه چیز دارید . . .
----
تنها دو روز در سال هست که نمیتونی هیچ کاری بکنی؛
یکی دیروز و یکی فردا .
----
دو شخـص به تـو می آمـوزد:
یکی آمـوزگـار، یکی روزگـار
اولی به قیمت جـانش، دومی به قیمت جـانت
----
آدما دو جور زندگی میکنن :
یا غرور شونو زیر پاشون میذارن و با انسانها زندگی میکنن،
یا انسانهارو زیر پاشون میذارن و با غرورشون زندگی میکنن
----
رابطه ها در دو حالت قشنگ ميشن:
اول پـيـدا كـردن شـبـاهت ها
دوم احترام گذاشتن به تفاوتها
----
همه يادشون ميمونه باهاشون چيكار كردى،
ولـى يادشون نميمونه براشون چـكار كردى.
----
هميشه دلتنگ اونى هستيم كه نيست،
حوصله كسى را هم نداريم كه ﻫﺴﺖ
بعد شكايت ميكنيم از تنهائى هامون.خوش باشيد.

ﻣﺮﺩﻩ ﮔﻮﺷﻲ ﺭﻭ ﺯﻳﺮ ﭘﺘﻮ ﮔﺮﻓﺖ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﺶ، ﺯﻧﺶ
ﮔﻔﺖ ﭼﻴﻜﺎﺭ ﻣﻴﻜﻨﻲ؟
ﮔﻔﺖ : ﺍﻟﻜﻲ ﻣﺜﻼ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺍﺭﻡ،،،،
ﺯﻧﺶ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﺯﺩ ﺗﻮ ﺳﺮﺵ ﮔﻔﺖ : ﺍﻟﻜﻲ ﻣﺜﻼ ﺗﻮ ﺳﻮﺳﻜﻲ !

ﻣﻴﮕﻲ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ..... ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﻲ ﺍﺳﻤﺸﻮ ﻣﻴﺸﻨﻮﻱ ... ﺩﺍﻍ ﺩﻟﺖ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﻴﺸﻪ
ﻣﻴﮕﻲ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ..... ﺍﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻬﺶ ﻓﻜﺮﻣﻴﻜﻨﻲ ... ﺍﺷﻚ ﺗﻮﻱ ﭼﺸﻤﺎﺕ ﺟﻤﻊ ﻣﻴﺸﻪ
ﻣﻴﮕﻲ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ..... ﺍﻣﺎ ﺗﻮﯼ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻫﺎﺕ ... ﻫﻤﺶ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺣﺮﻑ ﻣﻴﺰﻧﻲ
ﻣﻴﮕﻲ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ..... ﺍﻣﺎ ﺑﻌﻀﻲ ﻭﻗﺘﺎ ﺩﺳﺘﺖ ﻣﻴﺮﻩ ﺭﻭ ﺷﻤﺎﺭﺵ ... ﻛﻪ ﺯﻧﮓ ﺑﺰﻧﻲ؛ﻧﺰﻧﻲ؛ﺑﺰﻧﻲ؛
ﻣﻴﮕﻲ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ..... ﺍﻣﺎ ﺩﻟﺖ ﻣﻴﺨﻮﺍﺩ ﺑﺎﺯﻡ ﺑﻬﺶ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻲ
ﻣﻴﮕﻲ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ..... ﺍﻣﺎ ﺩﻟﺖ ﻭﺍﺳﻪ ﺻﺪﺍﺷﻮ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﺵ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ
ﻣﻴﮕﻲ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ..... ﺍﻣﺎ ﺷﺒﺎ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺧﻮﺍﺑﺖ ﻧﻤﻴﺒﺮﻩ ... ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﻴﮕﻲ ﻳﻌﻨﻲ ﺩﺍﺭﻩ ﭼﻴﻜﺎﺭ ﻣﻴﻜﻨﻪ
ﻣﻴﮕﻲ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ..... ﺍﻣﺎ ﻣﻴﺪﻭﻧﻲ ﭼﻘﺪﺭ " ﻣﻬﻤﻪ "!... ﻣﻴﺪﻭﻧﻲ ﭼﻘﺪﺭ " ﺩﻭﺳﺶ ﺩﺍﺭﻱ "
ﻣﻴﮕﻲ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ..... ﺑﮕﻮ ﻣﻬﻤﻪ ... ﺍﻣﺎ ... ﺍﻭﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﻪ ﻧﻴﺴﺖ

از يه جايي به بعد به خودت ميگي...

اصلن چه دليلي داره به كسي بگم حالم بده ؟
اونا چيكار ميتونن واسم كنن...

جز گفتنِ يه الهي بميرم ،
جز گفتنِ يه ناراحت نباش ميگذره ...
در روز اونقد مي خنديو ميگي واي ...

من چقد خوشحالم كه خودتم باورت ميشه

واقعن حالت خوبه اما شبا

وقتي سرتو ميذاري رو بالش ميگي نه !!

اونقدرا هم خوب نيستم .
كم كم گريه كردن يادت ميره ،

ميريزي تو خودت ؛
غمه دوريشو ، اينكه رفت با كـَسه ديگرو ...

ميگي به من چه !!
چند وقت بعد ميبيني ديگه نميتوني ...
سره يه موضوعِ كوچيك گريه ميكني ،

داد ميزني ،

ميگي چه بلايي داره سرم مياد ؟
به خودت فُحش ميدي ، ميكوبي به درو ديوار ،
همه بهت ميگن چته ؟

تو كه اينقد ضعيف نبودي !!
توو دلت ميگي ...!

اونقد قوي بودم كه ديگه ته كشيده ...
تمومِ افكارم ، باورام ، احساسم ،

حتا خودمم ديگه ته كشيده