بچه که بودم

پائیز با روپوش از راه می رسید.

بزرگ تر که شدم، پسر همسایه بود ؛

سربازی که

اسمم را توی کلاهش نوشته بود.

مادرش می گفت:

گروهبان جریمه اش کرده که هفت شب کشیک بدهد.


آن وقت ها

دوستت دارم ها را نمی گفتند ؛

کشیک می دادند...


شاعر: رويا شاه حسین زاده

لنانوشت:عجب شاه جمله ای! داره این شعر نو..."
آن وقت ها

دوستت دارم ها را نمی گفتند ؛

کشیک می دادند..."

(خواهشا تایید)
معما

کشتی ژاپنی وسط دریا بود …

قبل از رسیدنش به مقصد ، کاپیتان کشتی رفت حموم کند …

ساعت طلایش که مارک رولکس بود با انگشترش که نگین الماس داشت را درآورد و روی میز گذاشت ..

اما بعد از اینکه از حمام بیرون آمد نه ساعتش را دید و نه انگشترش را .

چهار تا از افسران را صدا کرد

افسر ملوان . افسر مخابرات.رییس دریانوردان و افسرمکانیک و از همه ی آنها فقط یک سوال پرسید ،

اینکه یک ربع قبل کجا بودند و اهل کجان ؟

افسرملوان (هندی)گفت : من خواب بودم زیرا کشیک نیمه شب با من بوده

افسرمخابرات (انگلیسی) گفت : من تو اتاق مخابرات مشغول بودم و داشتم خبر رسیدنمان را به بندر بعدی تلگراف میکردم .

رییس دریانوردان (سریلانکایی) گفت : من بالای دکل بودم و داشتم پرچم را که وارونه شده بود ؛ درست میکردم .

افسرمکانیک(مصری) گفت : من تو موتورخونه بودم و داشتم نقص فنی موتور سمت راست را درست میکردم .

به محض اینکه صحبت چهارافسر تموم شد ،کاپیتان دزد ساعت و انگشترش را شناخت .



سوال :

سارق کیست ؟؟؟ و چگونه کاپیتان او را شناخت ؟

باهوشا حلش کنند
عاقا این سوال خیلی خیلی رو مخ من بود اخر فهمیدم
واقعا سخته!!!!

به بعضیام باس گفت
تو یه سرباز وظیفه شناس , بدون ترک پست دم به دقیقه رو مخ من کشیک میدی!!!!!!!!!!!!!!!!