حالا که پرچم ها سیاه هستند!
و جنگ دارد شیوع پیدا می کند،
بیا از عشق بگوییم!
شاید آدمیزاد
تفنگش را زمین بگذارد
و نگاهش
در رنگین کمان زندگی
لبخندی را دنبال کند
که می رسد به آزادی!
به انسانیت! به دوستی! به … به …
هرچند خوب بودن در حال انقراض است
اما؛
بیا از عشق بگوییم!

بی‌دفاع‌ترین حالت انسان، بی‌خوابی‌ست.
هر آنچه که در تلاش برای سرکوب‌اش بوده، هر خاطره‌ای که از آن فرار می‌کرده، هر رابطه‌ای که از دست داده و هر دردی که به درستی به آن توجه نکرده، در بی‌خوابی به او حمله می‌کند.
همچون سربازی وحشت زده در خط مقدم که تازه یادش آمده تفنگش را فراموش کرده است.


. .

بی‌دفاع‌ترین حالت انسان، بی‌خوابی‌ست.
هر آنچه که در تلاش برای سرکوب‌اش بوده، هر خاطره‌ای که از آن فرار می‌کرده، هر رابطه‌ای که از دست داده و هر دردی که به درستی به آن توجه نکرده، در بی‌خوابی به او حمله می‌کند.
همچون سربازی وحشت زده در خط مقدم که تازه یادش آمده تفنگش را فراموش کرده است.


. .

شبیه آن سرباز خسته ای که هر بار
لوله ی تفنگش را می گذاشت زیر چانه اش
و تا چشمانش را می بست...

از صدای بال زدن پروانه ای که می نشست روی لوله ی تفنگ

چشمانش را باز میکرد....
دوباره بر می گشت به زندگی ...

هر بار که رفتم از دوست داشتنت دست بردارم
هوا ابری شد
باران گرفت...