گلی از شاخه اگر می چینیم
برگ برگش نکنیم
و به بادش ندهیم!
لااقل لای کتاب دلمان بگذاریم
و شبی چند از آن
هی بخوانیم و ببوسیم و معطر بشویم
شاید از باغچه ی کوچکِ انديشه مان گل روید...!

سهراب سپهري

گاهی با عکست
کنار هم روزنامه میخوانیم...
گاهی با چترت
زیر باران قدم میزنیم...
گاهی با خاطراتت
میز صبحانه را دو نفری میچینیم...
گاهی با یاد تو
دو نفره روی نیمکت مینشینیم...
گاهی...
بی تو هم
میتوان با
↩تو
زندگی کرد...

یه دوست چینی داشتم، برﺍﻯ ﻋﻴﺎﺩتش رفتم ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ.
دوست چینیم ﺑﻪ من ﮔﻔﺖ :ﭼﻴﻨﮓ ﭼﻮﻧﮓ ﭼَﻦ ﭼﻮﻭﻥ ﻭ... مُرد!
ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﻛﺸﻮﺭ ﭼﻴﻦ ﺳﻔﺮ ﻛﺮﺩم و در اون جا از یه مرد چینی معنیش رو پرسیدم و اون مرد چینی به من گفت :ﭘﺎﺗﻮ ﺍﺯ ﺭﻭ ﺷﻴﻠﻨﮓ ﺍﻛﺴﻴﮋﻥ ﻭﺭﺩﺍﺭ ﻛﺼﺎﻓﻄﻄﻄ