انسان وقتی بیش از حد رنج بکشد،
وضعیتش به کمدی نزدیک می‌شود؛
و می‌تواند به دردناک‌ترین چیزها هم بخندد

.
چه زیبا گفت #سهراب سپهری:
ﺧﺪﺍ ﮔﺮ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺯ ﺭﻭیُ ﻛﺎﺭ آﺩﻣﻬﺎ
ﭼﻪ ﺷﺎﺩﻳﻬﺎ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﺮﻫﻢ
ﭼﻪ ﺑﺎﺯﻳﻬﺎ ﺷﻮﺩ ﺭﺳﻮﺍ
یکی ﺧﻨﺪﺩ ﺯ آﺑﺎﺩی
یکی ﮔﺮﻳﺪ ﺯ ﺑﺮﺑﺎﺩی
یکی ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻛﻨﺪ ﺷﺎﺩی
یکی ﺍﺯ ﺩﻝ ﻛﻨﺪ ﻏﻮﻏﺎ
ﭼﻪ ﻛﺎﺫﺏ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﺻﺎﺩﻕ
ﭼﻪ ﺻﺎﺩﻕ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﻛﺎﺫﺏ
ﭼﻪ ﻋﺎﺑﺪ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﻓﺎﺳﻖ
ﭼﻪ ﻓﺎﺳﻖ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﻋﺎﺑﺪ
ﭼﻪ ﺯشتی ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﺭﻧﮕﻴﻦ
ﭼﻪ ﺗﻠخی ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﺷﻴﺮﻳﻦ
ﭼﻪ ﺑﺎﻻﻫﺎ ﺭﻭﺩ پایین
ﭼﻪ ﺍﺳﻔﻠﻬﺎ ﺷﻮﺩ ﻋﻠﻴﺎ
ﻋﺠﺐ ﺻﺒﺮی ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮ ﻧﻤﻴﺪﺍﺭﺩ !...

شاید به سرگردانی‌ام دنیا بخندد!
موجی که عاشق می‌شود ساحل ندارد ...🤍


#مهدی_فرجی

می‌گفت "حس می‌کنم درونم چند نفر وجود دارند؛ یک نفر بلند می‌خندد و دیگری تلخ اشک‌ می‌ریزد و سومی به هیچ‌چیز اهمیت نمی‌دهد".

آدم اگر با کسی حرف نزند
اگر دوستی را نبیند
اگر کسی را نخنداند وُ به بامزگیِ کسی نخندد
اگر مشغول به کاری نباشد
اگر سفر نکند
اگر چیزی نیابد که ذوقش را تازه کند
اگر توی خودش حبس شود
دلش می‌گیرد
آدم گاهی اوقات دلش می‌خواهد که دلش بگیرد...

#علی_سلطانی

دلم سفر می خواهد !
با حالی که خوش باشد ،
لب هایی که بخندد ،
دلی که آرام باشد ،
شب...
موسیقی...
تو...
و جاده ای ؛
که هیچ پایانی
نداشته باشد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

میگفت حس میکنم درونم چند نفر وجود دارند، یک نفر بلند میخندد و دیگری تلخ اشک‌ میریزد و سومی به هیچ‌چیز اهمیت نمیدهد.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

از جسمی مُرده انتظار دارم بخندد، راه برود، عشق بورزد و برای آینده‌ای که هیچ میلی به تجربه‌اش ندارد تلاش کند.

حس می‌کنم درونم چند نفر وجود دارند؛ یک نفر بلند می‌خندد و دیگری تلخ اشک می‌ریزد و سومی به هیچ‌چیز اهمیت نمی‌دهد

.࿐

هر قلبی نیازمند قلب دیگری است، تا برایش ذوق کند، بخندد، گریه کند، زندگی کند

.࿐