آدمی‌زاد کسی را می‌خواهد که در کنارَش بودن به رنجِ این دنیا بیارزد .️

♡

رنج‌هایی که بهمون تحمیل شدن، بیشتر از رنج‌های خودمون ما رو آزار می‌دن.

«اما عزیز من، آن‌که تو را دوست بدارد، به تماشای رنجَت نخواهد نشست…»

تا جایی که بتوان رنج را قسمت کرد،
رنجِ وطن، رنجِ من هم هست…


. .

وقتی یاد میگیری رنج‌هات رو پنهان کنی، کم‌کم خودت هم فراموش میکنی که زخمی هستی.

متیو مک‌کانهی تو کتاب چراغ سبزها حرف قشنگی زده :

‏به نصیحت نیازی نداریم گاهی فقط نیاز داریم بشنویم که در تحملِ رنجِ زندگی تنها نیستیم

«آغوش تو، انگار عذرخواهیِ دنیاست از من بخاطر تمام رنج‌هایی که کشیده‌ام.»

ببین من نمی‌تونم ازت دربرابر تموم رنج‌ها و سختیهای دنیا محافظت کنم. ولی می‌تونم بهت بگم که قوی باشی، وقتی داری غصه می‌خوری و ناراحتی کنارت باشم.
من نمی‌گم دنیا آسونه و غصه ای نداره می‌گم که همه ی اینارو باید باهم تحمل کنیم شونه به شونه.

وقتی انسان آموخت که چگونه با رنج‌هایش تنها بماند آن وقت چیز زیادی نمانده که یاد نگرفته باشد 🤍

- آلبر کامو

♡

گاهی برگشتن به رابطه‌ای که تموم شده، به این دلیل نیست که ما یا طرف مقابل تغییر کردیم، بلکه به این دلیله که ذهن ما هنوز دنبال پایانی متفاوت برای داستان و رنج‌های حل‌نشده‌ی قدیمه.