اینکه‌ ‌دوستم داری، اوضاع را بهتر کرده
مثل یک سنگر امن، وسطِ میدانِ جنگ.


. .

اینکه دوستم داری،
اوضاع را بهتر کرده
مثل یک سنگرِ امن،
وسطِ میدانِ جنگ.

انگار آخرین زخمی جنگم
یه سرباز تو سکوتِ غمگینِ سنگر...

آخرین سنگر کسی بودن، از لذت‌بخش‌ترین موقعیت‌هاست. انگار که آخرین امیدش باشی، انگار که می‌تواند از بین همه‌ی آدم‌هایش میان دستان تو پناه بگیرد، آرام شود، و خود خودش باشد …


. .

✿ کپشن خاص ✿

«آخرین سنگر کسی بودن» حتی اگر به شوخی،از لذت بخش‌ترین موقعیت‌هاست..
انگار که آخرین امیدش باشی، انگار که می‌تواند از بین همه‌ی آدم‌هایش، میان دستان تو پناه بگیرد،آرام شود و خودش باشد......

‏زبان فارسی خیلی جالبه. هم سکوت علامت رضاست هم جواب ابلهان خاموشیست تازه آخرین سنگرم سکوته با اینحال سکوت سرشار از ناگفته هاست. خودت ببین دیگه

خانم وآقای خونه

عدم هماهنگی شمادر تشویق وتنبیه کودکتون،نتیجه معکوس می آفریند!

باهم متحدباشید،نه مخالف
وگرنه کودکتون،درپناه یکی از شما سنگر، خواهدگرفت!

«صداى پدر و مادرتان را بشنويد»

پسرك در حالى كه از خانه دور شده بود، چشمش به شىء درخشانى افتاد كه در آن سوى خط راه‌آهن مى‌درخشيد. به سوى آن رفت... او يك سكه پيدا كرده بود. با خوشحالى سكه را برداشت و براى آنكه با آن چيزى بخرد، به راه افتاد.

وقتى مى‌خواست از ريل عبور كند، سكه از دستش رها شد و بين سنگريزه‌ها و ريل راه‌آهن افتاد. كودك مصمم بود سكه را به دست بياورد، بنابراين روى ريل نشست تا سكه را هر طورى كه شده از زير ريل بيرون بكشد.

در همين لحظه‌ها كه كودك روى ريل نشسته بود، مادر صداى سوت قطار را شنيد كه نزديك مى‌شد. كنار پنجره رفت تا از فرزندش بخواهد به داخل خانه برگردد، اما ديد كه فرزندش روى ريل نشسته است و به صداى سوت قطار توجهى نمى‌كند!

سرآسيمه از خانه بيرون آمد تا فرزندش را از روى ريل كنار بكشد، اما با فرزندش خيلى فاصله داشت و ممكن نبود بتواند زودتر از قطار به فرزندش برسد. در همين لحظه بود كه تمام لحظاتى را كه او با فرزندش گذرانده بود، جلوى چشمانش ظاهر شد... ناگهان او تصميم بزرگى گرفت، به جاى اينكه به سمت كودك خود بدود، روى ريل ايستاد و خواست هرطور كه شده قطار را متوقف كند. او در حالى كه بلند فرياد مى‌زد، از پسرش مى‌خواست تا زودتر از روى ريل كنار برود، ولى كودك همچنان بدون توجه به فريادهاى مادرش در تكاپوى يافتن سكه بود...

راننده قطار با ديدن زن بلافاصله ترمز را كشيد، اما ديگر دير شده بود... قطار به بهاى خون مادر، در چند قدمى كودك ايستاد...

نکته: مبادا ما نيز همچون كودكى باشيم كه به بهانه سكه‌اى، مادر و پدرمان را در حالى كه با تمام وجود براى ما و به‌خاطر ما از خودشان گذشته و مى‌گذرند، ناديده بگيريم.

از زمان‌های خیلی قدیم گفته‌اند که صبر یکی از فضیلت‌های اخلاقی است. شاید یکی از چیزهایی که باعث آزارتان می‌شود همین است که همیشه گفته‌اند باید صبر داشته باشید.
ایجاد صبر سه مولفه اصلی دارد:
۱) پذیرش آنچه که در زمان حال وجود دارد.
۲) درک اینکه همه چیز تغییر می‌کند.
۳) تصور نکنید شما تنها و جدا از دیگران هستید.

صبر شاید به نظر چندان جذاب نرسد ولی برای سلامت و کارایی شما ضروری است. و تصور نکنید که فقط افرادی مثل حضرت ایوب و دالای‌لاما از پس آن برمی‌آیند. علوم روانشناسی جدید بر آن تاکید دارند و وقتی منتظر اتفاق بعدی در زندگی‌تان هستید، تنها کاری است که باید انجام دهید.

بی‌صبری و بی‌حوصلگی شما را نه تنها از مقاصد خوبتان بلکه از افراد مهم زندگی‌تان دور می‌کند.
وقتی در خانه یا هر جای دیگری دچار خشم و کلافگی می‌شوید، دلیل آن این است که از این سه مولفه که در بالا اشاره کردیم دور شده‌اید.
در زیر توصیه‌ها و پیشنهادهایی آورده‌ایم که کمکتان می‌کند به صبر از دیدی فراتر از فقط منفعل بودن و انتظار کشیدن نگاه کنید

۱. از خودتان سوال کنید: آیا خشمتان در مقابل فردی دیگر حس خوبی به شما می‌دهد؟
آیا این خشم باعث می‌شود کنترل بهتری روی اوضاع پیدا کنید؟ آیا قدرت فکر کردنتان را تقویت می‌کند یا مسدود؟ لبریز شدن صبر و در رفتن از کوره چه تاثیرات منفی بر خودتان و دیگران خواهد داشت؟ اینکار چه هزینه‌های زیادی برایتان در آینده به دنبال دارد؟

۲. از خودتان سوال کنید: از این از کوره در رفتن چه درسی می‌گیرید؟
این واکنش‌ها چطور می‌تواند شما را درمورد مرزهای ظرفیت صبرتان آگاه کند؟ لازم نیست دردی که ممکن است اینکار برایتان به همراه داشته باشد را دوست داشته باشید ولی آیا اصلاً دوست دارید بخاطر این فرصت برای تقویت صبر و ظرفیت سلامتتان قدردان باشید؟

۳. برای خودتان هدف قرار دهید که در جمع از واکنش‌های احساسی و لحظه‌ای خودداری کنید.
خودتان را به تمرین کردن صبر متعهد کنید.

۴. سنگر بگیرید.
سعی کنید خودتان را در موقعیت‌هایی که لازم است درمقابل میل به واکنش‌های احساسی در زمان خستگی و کلافگی مقاومت کنید، قرار ندهید. تمرینات صبر را برای زمان‌هایی نگه دارید که احتمال لبریز شدن صبرتان کمتر است.
تمام سعی تان را بکنید برای جلوگیری از هر تنش و دعوا محیط را ترک کنید و اگر امکانش نیست نفس های عمیق بکشید.
کم کم بعد از مدتی تمرین یاد میگیرید در موقعیت های عصبی به خودتان مسلط شوید

من و خرازی
شب اومد سنگر ما. نمی‌شناختیمش، گفتیم پتو نیست. گفت اشکال نداره، همونجا یه برزنت کشید رو خودش و خوابید. صبح موقع نماز که فرمانده گردان تعارفش کرد پیش‌نماز بایسته، همگی شرمنده شدیم..