بَچه که بودیم
وقتی یهویی برقامون میرفت
بابامون هرجای خونه که بود داد میزد
نترسیدا من اینجام
الان تویِ جایی از زندگیم
دلم یکی و میخواد که وسطِ این تاریکی های زندگی
اونجایی که هیچ نورِ امیدی وجود نداره
یهو داد بزنهُ بگه
نترسیا من اینجام...

چیزے بگو ڪه بینِ خودمان بماند
مثلا: یڪ "دوستت دارم"
وسطِ "آغوش"


#حمید_رها

اما یادت نره که حضورِ تو امید من بوده و هست؛ یادت نره که من به تو ایمان داشتم و می‌دونستم با بودنت همه‌چیز رنگی میشه. من باورت داشتم و تو حتی یکبار هم قلب منو ناامید نکردی. تو شدی یه ماهِ بزرگ وسطِ زندگیِ تاریک من و تابیدی. کارِ تو ماه بودنه، نور خودت رو بتابون به منه شب و روشن نگهم دار عزیزکم. :).


.🩷

سختیِ زندگی تورو نمیکشه،
ریشه‌ی زندگیتو وسطِ خاکت،
محکم میکنه؛
طاقت بیار، سبز میشی .

تو اینو نمیدونی اما دوست داشتنت و تمامِ نگاه های قشنگت به من وقتی حواسم پرته کاره باعث میشه وسطِ این همه غم و مشکل زنده بمونم

.࿐

تو یه رنگین‌ کمونی‌ وسط‌ سیاهی‌ های‌ زندگیم‌

.࿐

اینکه‌ ‌دوستم داری، اوضاع را بهتر کرده
مثل یک سنگر امن، وسطِ میدانِ جنگ.


. .

بی‌حوصله‌ام! مثل کافکا، وسطِ نامه به فلیسه؛

«نامه را همین‌جا رها می‌کنم و به رختخواب می‌روم.
البته نه از سرِ خستگی، که از رویِ ناامیدی.»

اینکه دوستم داری،
اوضاع را بهتر کرده
مثل یک سنگرِ امن،
وسطِ میدانِ جنگ.

وسطِ دعوا، گفتنِ جملهٔ «آخه من دورت بگردم که دیگه اینجوری حرص نخوری»
نقشه بیمه حضرت ابولفضل رو بازی میکنه! امتحانش کنین♡