عزیز مهربانِ من
نکنه نامهربونی آدم‌ها
باعث بشه تو از مهربانی دست بکشی
رفتارِ تو مثل یه نور می‌مونه وسطِ این همه تاریکی .🤍

بَچه که بودیم
وقتی یهویی برقامون میرفت
بابامون هرجای خونه که بود داد میزد
نترسیدا من اینجام
الان تویِ جایی از زندگیم
دلم یکی و میخواد که وسطِ این تاریکی های زندگی
اونجایی که هیچ نورِ امیدی وجود نداره
یهو داد بزنهُ بگه
نترسیا من اینجام...

چیزے بگو ڪه بینِ خودمان بماند
مثلا: یڪ "دوستت دارم"
وسطِ "آغوش"


#حمید_رها

اما یادت نره که حضورِ تو امید من بوده و هست؛ یادت نره که من به تو ایمان داشتم و می‌دونستم با بودنت همه‌چیز رنگی میشه. من باورت داشتم و تو حتی یکبار هم قلب منو ناامید نکردی. تو شدی یه ماهِ بزرگ وسطِ زندگیِ تاریک من و تابیدی. کارِ تو ماه بودنه، نور خودت رو بتابون به منه شب و روشن نگهم دار عزیزکم. :).


.🩷

سختیِ زندگی تورو نمیکشه،
ریشه‌ی زندگیتو وسطِ خاکت،
محکم میکنه؛
طاقت بیار، سبز میشی .

تو اینو نمیدونی اما دوست داشتنت و تمامِ نگاه های قشنگت به من وقتی حواسم پرته کاره باعث میشه وسطِ این همه غم و مشکل زنده بمونم

.࿐

تو یه رنگین‌ کمونی‌ وسط‌ سیاهی‌ های‌ زندگیم‌

.࿐

اینکه‌ ‌دوستم داری، اوضاع را بهتر کرده
مثل یک سنگر امن، وسطِ میدانِ جنگ.


. .

بی‌حوصله‌ام! مثل کافکا، وسطِ نامه به فلیسه؛

«نامه را همین‌جا رها می‌کنم و به رختخواب می‌روم.
البته نه از سرِ خستگی، که از رویِ ناامیدی.»

اینکه دوستم داری،
اوضاع را بهتر کرده
مثل یک سنگرِ امن،
وسطِ میدانِ جنگ.