مِهر را که با نبودنت گذراندم...
میشود آبان را اتفاقی بیایی؟
باور کن
پاییز که میشود آدم دلش آمدن میخواهد ...


#مائده_زمان

مِهر را که با نبودنت گذراندم...
میشود آبان را اتفاقی بیایی؟
باور کن
پاییز که میشود آدم دلش آمدن میخواهد ...


. .

ﮔﺮ ﭼﻪ

ﺑﺎ ﺳﺎﻋﺖ "ﻣﻦ"

ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺍﯾﯽ

ﺑﯿﺶ ﻧﺒﻮﺩ...

ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ

ﮐﻨﺎﺭ"ﺕ " ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻡ

ﺧﻮﺵ ﺑﻮﺩ...!��

در زندگی یاد گرفتم:

با احمق بحث نکنم و بگذارم در دنیای احمقانه خویش

خوشبخت زندگی کند.

با وقیح جدل نکنم چون چیزی برای از دست دادن ندارد

و روحم را تباه می کند.

از حسود دوری کنم چون اگر دنیا را هم به او تقدیم کنم

باز از من بیزار خواهد بود.

و

تنهایی را به بودن در جمعی که به آن تعلق ندارم ترجیح دهم

و سه چیز را هرگز فراموش نمیکنم:



1) به همه نمی توانم کمک کنم.

2)همه چیز را نمی توانم عوض کنم.

3) همه مرا دوست نخواهند داشت..........!!



و تو قبل از این که بخواهی در مورد من و زندگی من قضاوت کنی؛

کفش های من را بپوش و از خیابان هایی گذر کن که من کردم

اشکهایی را بریز که من ریختم

سالهایی را بگذران که من گذراندم

روی سنگهایی بلغز که من لغزیدم

دوباره و دوباره برخیز و مجددا در همان راه سخت قدم

بـــــــــــــــــــزن

تو نمیدانی که تمام لحظات بی تو را با تو گذراندم به تنهایی …