باید که ز داغم خبری داشته باشد  

هر مرد که با خود جگری داشته باشد  

حالم چو دلیری ست که از بخت بد خویش  

در لشکر دشمن پسری داشته باشد   

حالم چو درختی است که یک شاخه نا اهل  

بازیچه ی دست تبری داشته باشد  

سخت است پیمبر شده باشی و ببینی  

فرزند تو دین دگری داشته باشد 

آویخته از گردن من شاه کلیدی   

این کاخ کهن بی که دری داشته باشد   

سردرگمی ام داد گره در گره اندوه   

خوشبخت کلافی که سری داشته باشد  

حسین جنتی

آن بالا كه بودم، فقط سه پيشنهاد بود:
اول گفتند زنی از اهالیِ جورجيا، همسرم باشد. خوشگل و پولدار. قرار بود خانه ای در سواحلِ فلوريدا داشته باشيم. با يک كوروتِ كروكیِ جگری. تنها اشكال‌اش اين بود كه زنم در چهل و سه سالگی سرطانِ سينه می‌گرفت. قبول نكردم. راست اش تحمل‌اش را نداشتم.
بعد، موقعيتِ ديگری پيشنهاد كردند: پاريس، خودم هنرپيشه مي‌شدم و زنم مدلِ لباس. قرار بود دو دخترِ دو قلو داشته باشيم. اما وقتی گفتند يكی از آنها در نه سالگی در تصادفی كشته می‌شود. گفتم حرف‌اش را هم نزنيد.
بعد، قرار شد كلوديا زنم باشد. با دو پسر. قرار شد توی محله‌های پايينِ شهرِ ناپل زندگی كنيم. توی دخمه‌ای عينِ قبر. امّا كسی تصادف نكند. كسی سرطان نگيرد. قبول كردم.

حالا كلوديا، همين كه كنارم ايستاده است، مدام می‌گويد که خانه، نورِ كافی ندارد، بچه ها كفش و لباس ندارند، يخچال، خالی است. امّا من اهميتی نمی دهم. می دانم اوضاع می توانست بدتر از اين هم باشد. با سرطان و تصادف.

كلوديا اما اين چيزها را نمی‌داند. بچه ها هم نمی‌دانند..

═════════ ೋღ❤ღೋ ═════════


باید که ز داغم خبری داشته باشد
هر مرد که با خود جگری داشته باشد
حالم چو دلیری ست که از بخت بد خویش
در لشکر دشمن پسری داشته باشد !
حالم چو درختی است که یک شاخه نااهل
بازیچه دست تبری داشته باشد
سخت است پیمبر شده باشی و ببینی
فرزند تو دین دیگری داشته باشد !
آویخته از گردن من شاه کلیدی
این کاخ کهن بی آنکه دری داشته باشد
سردرگمی ام داد گره در گره اندوه
خوشبخت کلافی که سری داشته باشد !
═════════ ೋღ❤ღೋ ═════════

روزیكه ز عشق تو شدم بی خبر از خویش / دیدم كه خبرها همه از بی خبری بود // بی تابش مهر رُخت ای ماه دل افروز / یاقوت صفت ، قسمت ما خون جگری بود / دردا ، كه پرستاری بیمار غم عشق / شبها همه در عهده ی آه سحری بود