نیرومند ترین راهزنی که تمامی داروندار آدمی را به تاراج میبرد

چیزی نیست جز: اندیشه های منفی.

صبح دیرم شده بود همسرم با مهربانی بهم گفت اگر میتونی 100،000 تومن بده
برای کمک به مدرسه دخترمون منم تحت تاثیر قرارگرفتم دادم
و خوشحال از یک کار فرهنگی ،بعد ازظهر ش دخترم پرید بغلم
و گفت بابت 50،000 تومنی که به مدرسه کمک کردی ممنونم
بعد از نیم ساعت پیامک از طرف مدرسه اومد
این به عنوان رسید مبلغ 20،000 کمک به مدرسه میباشد ..!!
خانواده نیستن که راهزنن لامصبا

مثل یک آیینه ام ، از «آه» می ترسم رفیق

از خودم گه گاه و گه ناگاه می ترسم رفیق



گرچه مابین دو کتفم مُهر ایمان خورده است ...

لیکن از تاریکی این چاه ، می ترسم رفیق



گاه از له گشتن یک مور ، اشکم می چکد

آری ، آن کوهم که از یک کاه می ترسم رفیق



راه سخت و راهزن بسیار و عمر اندک ، و من

از کمینِ دشمنِ آگاه ! می ترسم رفیق



می خزم کنج تو و در وسعتت گم می شوم

جان پناهم می شوی هرگاه می ترسم رفیق



شادی ات را دوست دارم ؛ جان خود را بیشتر !

از همین لبخند دُم کوتاه می ترسم رفیق...

چه ازدحام غريبي است ، تن به تن ، تنها!

دلم درون تن و تن به پيرهن ، تنها

به غارت آمده امروز يادهاي قديم

منم ، مقابل يک دسته راهزن ، تنها


اتاق درهم من صحنه ي نبرد شده است

تمام خاطره ها با همند و من تنها


دلش به فتح کدامين نبرد خوش باشد

کنون که چاه شغاد است و تهمتن تنها؟

چه غربتي است به قانون مرد بودن ما

که خنده با هم ، اما گريستن تنها

"مهدي شهابي"

صبح دیرم شده بود همسرم با مهربونی بهم گفت
اگه میتونی ۱۰۰هزار تومن بده برای کمک به مدرسه دخترمون.
منم تحت تاثیر قرار گرفتم و پولو دادم و خوشحال از یک کارفرهنگی.
بعد از ظهرش دخترم پرید بغلم و گفت
بابت ۵۰هزار تومنی که به مدرسه کمک کردی ممنونم،
بعد از نیم ساعت یه اس از طرف مدرسه اومد به این عنوان:
رسید مبلغ ۲۰هزار تومن کمک به مدرسه میباشد…
به این نتیجه رسیدم که اینا خانواده نیستن که، راهزنن...