" اللهم ارح کل قلب لایعلم بوجعها الا انت "

خداوندا آرام کن قلبی را که جز تو کسی به دردش آگاه نیست ..

♡

هرگز از حرفهایی که مردم
درباره تو می گویند نگران نشو.
هیچگاه کوچکترین توجهی
به آن نشان نده.
همیشه فقط به یک چیز فکر کن:
« داور خداست. آیا من در برابر او روسفیدم؟ »
بگذار این معیار قضاوت زندگی
تو باشد تا بی راهه نروی ...
تو باید روی پای خودت بایستی
و تنها ملاحظه ات این باشد که :‌
«‌هر کاری انجام می دهم باید مطابق شعور خودم باشد. تصمیم گیرنده باید آگاهی و شعور خودم باشد. » ‌
آنگاه خدا داور تو خواهد بود...

بعضی از نبردهای زندگی ارزش مبارزه نداره
و اگه آگاهانه ببازی و از اونها خارج بشی
در نهایت برنده‌ای چون انرژیت‌رو حفظ کردی
این نبردها می‌تونه ادامه یک رابطه،
یک دوستی، یک شغل، یک نگرش،
یک سبک زندگی
و حتی تلاش برای اثبات خودت باشه…


. .

" وَ بعِلمِکَ بی ، اَرفِق بی.. "

خدایا با آگاهی‌ات از حال من
با من مدارا کن..

♡

‏بدانید و آگاه باشید وقتی نون و نمک یکیو میخورید؛
دیگه پشتش چیزی نخورید.

.اگر بر این باوری که سنگ برایت معجزه میکند، معجزه رخ خواهد داد!

اگر بر این باوری که آسمان برایت معجزه میکند، معجزه رخ خواهد داد!
اما آگاه باش
نه سنگ از خود قدرت دارد، نه آسمان!
آنچه که نیرو دارد، باور توست! ایمان و یقین راسخ توست!
اگر سنگ قدرتی داشت، فکری به حال خود میکرد!

بیرون ز تو نیست، آنچه در عالم هست!
از خود بطلب هر آنچه خواهی، که تویی...

.معجزه زندگی خودت باش.

یسری آدما تو ناخودآگاهشون دارن به شما حسودی میکنن و خودشونو با شما مقایسه میکنن و ازتون میبازن...
سر همینه بی دلیل ازتون متنفرن...

رفتار دیگران با تو، بازتابی از «مشکلاتِ درونی» اون‌هاست نه شخصیت تو. وقتی که به این درک برسی، دیگه دنبال اثبات خودت نیستی، آگاه میشی و آروم، و از آدم‌ها نه با خشم بلکه با یه «فهمیدمِ» واقعی فاصله می‌گیری.


. .

کاش این رو بفهمید وقتی توی رابطه‌اید، نمیتونید هر وقت ناراحت بودید بزارید برید، هر وقت مشکلی براتون پیش اومد بدون اینکه به طرفتون توضیح بدید اخلاقتون عوض شه، اگه از جای دیگه ناراحتید سر طرفتون خالی کنید، توی رابطه دوطرفه اگه مشکلی برای یکی پیش بیاد طرف مقابل هم ناخودآگاه درگیر میشه و از شما انتظار داره روی بودنش حساب باز کنید، حتی اگه نتونه مشکلتون رو حل کنه بهش اجازه بدید کنارتون باشه، بدترین چیز توی رابطه دادن حس بی‌مصرف بودن به طرف مقابلتونه.

فردی که مرتب از خود می‌پرسد «چه کند که دیگران او را دوست داشته باشند؟» هرگز نمی‌تواند خود واقعی‌اش باشد، چرا که همواره باید خود را با ترجیح اطرافیانش تطبیق دهد، حتی اگر از این موضوع آگاه نباشد.



. .