طرحواره جنگ‌زدگی رو هم به بقیه طرحواره‌هام اضافه کنید.

زندگی به ما که رسید:
قطع شد،ممنوع شد،سانسور شد،لغو شد
گرون شد،جنگ‌ شد،کشته شد
و چه پایان غم انگیزی...

این جنگِ بین «منِ غمگین» و «منی که نمیخواد غمگین باشه» تمومی نداره

دوستم داشتی اما نه آنقدر که برایم بجنگی، دوستت داشتم همانقدر که برایت در جنگ‌ها بمیرم.

با خود می‌جنگید و از خود شکست می‌خورد و بر جسد خود می‌گریست. جنگ‌های او درونش بود و دیگر توانی برای جدال با جهان برایش باقی نمی‌گذاشت.

در سرم جنگ‌های بسیاری‌ست و تنها کشته‌اش منم :)

اون کسی که بهت می‌گه: «مگه‌ من ازت خواستم؟»، تورو در واقع با دلت روبه‌رو‌ می‌کنه، به این‌که نه‌ تو نخواستی، دلم خواست، و این‌که آدمی رو با خودش رودررو کنی خیلی بی‌رحمانه‌ست، چون جنگ‌ احساسی با خودت هیچ‌وقت پایان نداره، مگر این‌که یک‌نفر نابود بشه و چه می‌شه گفت که همیشه زور دل بیش‌تره.

در اندوه خویش آرام بنظر میرسید در حالی که قلبش از جنگ‌های بی‌پایان خسته بود:)

‏با منی که سلاحی در برابرت ندارم ..
نجنگ پاره‌ی تنم نجنگ‌ !.

نوشته بود:
کسی را چنان دوست داری که برایش بجنگی؟
نوشتم:
از جنگ‌ها برگشته ام، با زخم‌ها و موی سپید
و یاد گرفته ام صبور باشم و به تماشا قانع.