ابو سعید ابوالخیر با پیری در حمام بود ،
پیر از گرمای دلکش و
هوای خوش حمام
فصلی تمام گفت!

ابوسعید گفت :
می دانی چرا این جایگاه خوش است؟
پیر گفت :
چون شیخی مثل تو در این حمام است

چون در این حمام
شیخی چون تو هست
خوش شد و خوش گشت
و خوش آمد نشست

شیخ گفت :
من جواب بهتری دارم
پیر گفت : بگو که هرچه تو بگویی عین صواب است

شیخ گفت : حمام از این جهت خوش است که از مال دنیا فقط یک سطل و یک پارچه بیشتر نداری که آن هم عاریت حمامی است ....


"عطار"

یه نوروز جدید تو راهه و هرکی تو فکـر هفت سین خودشه…

بعضیا هفت سینشون “سنجد “و “سیر” و “سماق” و
“سرکه” و “سیب” و “سبزه” و “سوسن“ه
.
بعضیا هفت سینشون “سکه “و “سانتافه “و “سفر خارج “و
“سونا “و “سگ جیبی” و “ساختمون آنچنانی” و “سرمایه ها“شونه.
.
بعضی ها هفت سینشون “ساختمون نصفه کاره” و “سقفایی که چکه می کنه“ و “سکه های پول خورد واسه خرید نون” و “سبد های خالی” و “سیاهی دود هیزم” و “سرمای تنشون” و “سیلی سرخ صورتشون“ه
.
بعضی ها یه سین پرو پیمون “سلامتی“دارن و نمی بیننش…
بعضیا در به در “سکه“هاشون رو “سربه نیست “می کنن تا سین”سلامتی“رو “سر“شون باشه.
.
بعضیا ، از سین های دنیا فقط یه “سر پناه ” می خوان بعضیا فقط یه “سر پرست“
بعضی ها همه عمرشون تو سین”سجود“ن بعضیا تو سین”سلوک“
و بعضیا “سگ دو “میزنن واسه یه لقمه نون!
بعضیا مثل “سرو” می مونن و بعضیا مثل “سایه“
بعضیا “سرمست” دنیان و بعضی ها “سرسام “می گیرن از اینهمه “سردرگمی” هاش.
.
بعضی ها رو میشناسم که هفت “سین” زندگیشون رو با “صاد “می چینن:
صفا و صداقت و صمیمیت و صبر و صلح و صلابت و صواب …
.

هفت سینو هر سال هر جور دوست دارین بچینین اما هفت(صاد) شما ماندگار

و هرگز درباره چیزی مگو که من فردا آن را انجام می دهم

مگر اینکه [بگویی: اگر] خدا بخواهد.

و هرگاه [گفتن ان شاءالله را] از یاد بردی،

پروردگات را یاد کن و بگو: امید است پروردگارم مرا به چیزی که

از این به صواب و مصلحت نزدیک تر باشد، راهنمایی کند

خوبرویان جفا پیشه وفا نیز کنند



به کسان درد فرستند و دوا نیز کنند



پادشاهان ولایت چو به نخجیر روند



صید را گر چه بگیرند رها نیز کنند



نظری کن به من، ای دوست، که ارباب کرم



به ضعیفان نظر از بهر خدا نیز کنند



بوسه‌ای زان دهن تنگ بده، یا بفروش



کین متاعیست که بخشند و بها نیز کنند



عاشقان را زبر خویش مران، تا بر تو



زر و سر هر دو ببازند و دعا نیز کنند



گر کند میل به خوبان دل من، عیب مکن



کین گناهیست که در شهر شما نیز کنند



بر زبان گر برود یاد منت باکی نیست



پادشاهان به غلط یاد گدا نیز کنند



توختایی بچه‌ای، در تو خطا نیست عجب



کانچه بر راه صوابند خطا نیز کنند



اوحدی، گر نکند یار ز ما یاد، مرنج



ما که باشیم که اندیشه ی ما نیز کنند؟



سعدی