‏بعضی تغییرها بی‌صدا اتفاق میفتن؛ یه روز بیدار می‌شی و می‌بینی با خودت صادق‌تری، دنبال تأیید کسی نیستی، برای موندن کسی نمی‌جنگی.
یه آرامش عجیبی با خودش به همراه داره، چون بالاخره ارزش خودتو فهمیدی.
همین، برای شروع دوباره کافیه.🤍

Losing respect for someone is always such a weird thing because you don’t hate the person, you just don’t feel the need to ever speak to them again or even think about them in the same way, you’re just done.

از بین رفتن احترامی که برای یه نفر قائلی همیشه حس عجیبی داره چون در واقع از اون آدم بدت نمیاد، فقط دیگه نیازی به حرف زدن باهاش نداری یا حتی مثل قبل نمی‌تونی راجع بهش فکر کنی، صرفاً برات تموم شده.

یه قسمت از زندگی خیلی عجیبه، همون دوره از زندگیت که منتظر اون تغییر عجیبی که پولدار شی، خوشحال شی، عاشق شی، خوشگل‌تر بشی و کلا زندگیت عوض بشه و چقدر هممون احساس می‌کنیم که تو این دوره که هیچ مقصدی نداره گیر افتادیم.

روزگارِ عجیبیست










همین .

خاستم در جریان باشید ..

این نقاشی که حدودا ۶ سال پیش کشیده شده اشاره ای به آینده و حاوی نکات ترسناک و عجیبیه که امروزه دائم دست به دست میشه.️

یکی از جدید ترین و پشم ریزون ترین کشفیاتی که در این نقاشی بدست اومده اینکه.. ادامه‌...

ولی آدم‌هایی که از حاشیه دوری میکنن، حرف نمیبرن نمیارن، حسودی نمیکنن یطور عجیبی شیکن.

حس ناراحتی‌ عجیبی دارم. انگار شب گوشیمو زدم به شارژ، بیدار شدم دیدم سه راهی روشن نبوده.

اتفاق عجیبی نیوفتاده، فقط کلی منتظر موندیم و فکر میکردیم این بار دیگه فرق داره ولی فرق نداشت.

چیزی که تا الان از زندگی فهمیدم اینه که خیلی چیزایی که پیش میان و فکر میکنی هرگز درست نمیشن و غمشون تو رو میکشه، ممکنه همین فردا برات حل شن یا تو به طرز عجیبی حالت بهتر شه؛
ولی هر بار که چیزهای جدیدی از این قبیل رخ میدن تو با علم بر این موضوع، مجددا غمگین میشی، حرص میخوری و فکر میکنی تو رو میکشن.

رابطه خیلی عجیبی هست بین بخشیدن و علاقه. از سر علاقه آدمی رو چند بار می‌بخشی بعد همون علاقه با هر بار بخشش کمتر می‌شه. انگار که هر بخشش می‌شه جراحتی که نادیده می‌گیری، تلنگری به منطقت، یه‌جا بهت دیگه بر می‌خوره.