خودتون رو گول نزنید
هم خانواده مهمه
هم  وضعیت مالی
هم گذشته اون فرد
هم تروماهایی که تجربه کرده
عشق صرفا چیز کافی و قانع کننده‌ای نیست!

یه تفکر اشتباه رایج درباره‌ی ترمیم زخم‌ها و تروماهامون وجود داره که فکر میکنیم روزی میرسه که همه زخم ها در روانمون پاک میشه جوری که انگار نه انگار هیچوقت زخمی وجود داشته یا درد و رنجی در درونمون بوده!
اما حقیقت شفای روانمون این نیست که بتونیم درد رو حذف کنیم!
بلکه واقعی‌ترین نوع بهبود، اینه که یاد بگیری
چطور درد رو در دل جریان زندگیت جا بدی،
بدون اینکه اون درد، تو رو متوقف کنه!

یه ذره سن داریم، باهاش جنگ داخلی رو دیدیم، جنگ خارجی رو دیدیم، دو سال عجیبی که کرونا اومد دیدیم، شدیدترین تروماها رو دیدیم، دلار هزار تا ۹۵ هزار تومنی رو دیدیم، ادم‌فروشی دیدیم، بی شرفی دیدیم، جون کندن واسه زندگی رو دیدیم، همه چی هم خوب شه من یکی دیگه اون آدم سابق نمی‌شم.

تروماهات نباید تبدیل به خنجری بشن که دائم تو تن بقیه فرو میره!

ناراحتی از اینکه آدمارو نمیتونی بشناسی؟
به قول درمانگرم برای اینه که هنوز به شناخت عمیق درباره خودت نرسیدی!
چون تا وقتی که تو به درونت و زخم هات و تروماهات بطور کامل آگاهی پیدا نکردی، به رفتارهای آدمها که ناشی از زخم ها و تروماهاشونه نمیتونی آگاهی پیدا کنی!
از طرفی زخم هات هدایتت میکنه به سمت یک آدم زخمی دیگه که هنوز نتونسته مثل خودت از پس التیام زخم هاش بر بیاد، و در نتیجه هم اون به تو زخم میزنه و هم تو به اون.

نه پسر جدی جدی والدین متوجه تروماهایی که بهمون وارد میکنن نیستن، امروز بابام بعد چندماه فهمید میرم تراپی خیلی جدی پرسید مگه مشکلت چیه؟ میری تراپی چی میگی؟ :))))

“اونا هم اولین باره که این زندگی رو تجربه میکنن (و اولین باره که والد هستن) و یه‌ جاهایی واقعا نمیدونن باید چیکار کنن”