کاش دل آدمم مثل دندون بود که وقتی درد گرفت بیحسش میکنن پوسیدگیشو میتراشن ، عصباشو در میارن ، جاهای خالیشو پرمیکنن ، ما دلمون پوسید ، دردگرفت ، جای خالی آدما داغونمون کرد ، ولی نه دارویی بود که بیحسش کنیم ، نه میشد عصباشو دربیاریم نه جای خالی آدما پرشدنی بود ، فقط نشستیمو درد کشیدیم

‏ﭘﻮﻝ ﺩﺭﻣﯿﺎﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﻧﯿﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ




ﻧﻤﯽ‌ﺭﺳﯿﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﻮﻝ ﺩﺭﺑﯿﺎﺭﯾﻢ��

ﺍﺻﻦ ﯼ ﻭﺿﯽ ﺷﺪﻩ��

دنبال کسی می گردم که...
توی بهار که زنگ بزنم بگم میای بریم زیر این رگبار و هوای خوش قدم بزنیم در جوابم فقط بگه نیم ساعت دیگه کجا باشم؟
توی تابستون که زنگ بزنم بگم میای بریم خیابون ولیعصر از ونک تا هرجا که شد قدم بزنیم در جوابم فقط بگه ناهار اون جایی که من میگم
توی پاییز که زنگ بزنم بگم میای صدای ناله ی برگای سعدآباد رو دربیاریم خش خش صدا بدن؟ در جوابم بگه دوربینتم بیار
توی زمستون که زنگ بزنم بگم چنارای ولیعصر منتظرن با یه عالمه برف!بعد با تردید بپرسم میای که؟ در جوابم بدون مکث بگه یه جفت دستکش میارم فقط یه لنگه تو یه لنگه من! سر اینکه دستای گره شدمون توی جیب کی باشه بعدا تصمیم می گیریم...

قدیمیه اما قشنگه...

دیگه قضیه ی این گودزیلا ها از مد افتاده و طبیعی شده واسه همه. .
دخترخالم 5سالشه به خدا هم لپ تاپ داره . هم تبلت .حالا بقیه ی امکانات و وسایلش بماند .. و از همه چیزشم سردرمیاره و یه پا استاده برای خودش. مام هم سن اینا بودیم درماشینو با یه ساعت گریه و التماس با دزدگیر بازمیکردیمو یه هفته خر کیف میشدیم !!!!
ولی خوشم میاد که آینده ی مملکت با اینا درخشانه . . . .
ولی هرچی باشن که نه ادب حالیشونه و معرفت . . .
به سلامتیه خودمون که تو بچگی اگه از این چیزا سردرنمیاوردیم (یعنی نبود که سردربیاریم) ولی احترام به بزرگتر حالیمون بود و با ادب بودیم . . ولی اینا. . .