we can’t decide when should I born or die but we can decide the way we should live.

ما نمی توانیم تصمیم بگیریم که کی باید به دنیا بیایم یا بمیرم اما می توانیم در مورد نحوه زندگیمان تصمیم بگیریم.

آقا اصلاً ما عصبی، بداخلاق، زودرنج،
ما انبار باروت
ولی شما هم تا کبریت نکشی آتیش نمی‌گیریم که.

به نظرم اینکه بعضی از دیگران فقط وقتی با ما کاری دارن، بهمون پیام میدن، واقعا مشکلی نداره. ما نمی‌تونیم به همه نزدیک باشیم و دائما از همه خبر بگیریم. ظرفیت روانی و احساسی ما محدوده. اما ناگهان در موقعیتی گرفتار میشیم و یادمون میاد کسی ممکنه بتونه بهمون کمک کنه. خب باید درخواست کنیم. و در مقام کسی که ازش کمک خواسته شده، اگر بتونیم، چرا کمک نکنیم؟ فقط چون اون دیگری هر هفته به یاد ما نبوده؟

«کامی روشن کولرو زده روی دور تند، خونه شده طوفان!
پرده، گلدون، حتی پنگوئن بیچاره رو هم باد برد ..️
یاد بگیریم خنک بمونیم، بدون اینکه خونه رو بفرستیم تو دل گردباد!
دور آروم، دمای ۲۵ درجه = حال خوب قبض سبک ..️»
#بابابرقی
#بابا_برقی
۲۵#_درجه

چرا تسلیم بشیم؟
وقتی رنجشو کشیدیم
آسیبشو دیدیم
تنهایی هاشو کشیدیم
زخمشو خوردیم
صبر می‌کنیم تا پاداشش رو هم بگیریم .

منابع دولتی: صدای پدافند هایی که میشنوید صدای تست پدافندی هستش و هیچ حمله ای انجام نشده، نگران نباشید

اگر گذاشتن اروم بگیریم..

گیریم با هزار بدبختی هم که بود وصل شدم؛ تو که نباشی چه فایده…

هفته‌ی پیش این موقع‌ها داشتیم یاد میگرفتیم اگر خواستن توی اسنپ بکشنمون چجوری مقاومت کنیم،
این هفته‌ هم داریم فرق صدای ضدهوایی و موشک رو یاد میگیریم. نمیخوام هفته‌ ی بعد رو ببینم…

وقتی از هم فاصله میگیریم، یه چیزی توی من از بین میره، یه بخشی از خودم گم میشه، تو واسم مثل هوایی میمونی که نمیتونم توش نفس نکشم، مثل دارویی که عوارض داری ولی نبودنت از بودنت دردناک‌تره.

خیلی از ما، گفت‌وگوی سخت رو با دعوا اشتباه می‌گیریم.
چون محیطی که توش بزرگ شدیم
بهمون یاد نداده بدون تحقیر،
قهر یا خشونت اختلاف نظر رو حل کنیم.
ما سکوت می‌کنیم، چون فکر می‌کنیم فقط دو راه داریم:
یا قهر، یا دعوا !!