آیا این دیوانگی نیست،
عاشق جای بخصوصی...
تاریخی...
روزی...
و
یا حتی پیراهنی بشویم!

فقط به این خاطر که جزئی از
خاطره‌ی زیبایی بوده که از روح و روان‌مان
گذر کرده است!

#نزار_قبانی

إنَّک کالبیت، مُجرّد فِکرَة العَودة لک دافِئة.

«مِثل خانه می‌مانی،
حتی فکرِ برگشتن به تو آدم را گَرم نگه می‌دارد...»

در این واپسین ساعات باقی‌مانده از چهارصد و دو، برای تک‌تک شما عزیزان، دوستان و رفقای خوب و همراه، خیر و برکت و عافیت آرزو می‌کنم و بابت حضور سبزتان تا همیشه قدردانیم...
امید است آن شود، هر آنچه می‌پندارید..

ما آدمها توی اسفند بیشتر از هر وقت دیگری خسته‌ایم اما نمیدانم چرا به جای اینکه نفسی تازه کنیم، سرعت‌مان را بیشتر و بیشتر می‌کنیم تا هر طور شده مثل قهرمان دوی ماراتن، از خط پایان این ماه عجیب و غریب بگذریم!
اسفند را باید نشست
باید خستگی در کرد
باید چای نوشید...
یازده ماه تمام، دردها، رنج‌ها و حتی خوشی‌ها را به جان خریدن که الکی نیست، هست؟!
اسفند را نباید دوید
اسفند را باید قدم زد!.

همیشه که نباید بنشینیم و
بدی‌هایِ زندگی‌ِمان را مرور کنیم؛
گاهی باید نشست و
پا بر روی پا انداخت و
خوشی‌ها را شمرد،
چای نوشید و پشت کرد به تمامِ نداشتن‌ها و غصه‌هایی که عمری با آن‌ها زندگی کردیم


. .

حتی اگر با تو مخالف باشم در جبهه ی تو می‌مانم. پس نترس.
چقدر امید به زندگی تو این جمله
موج می زنه.

و مَردم
با نگاه
با حرف
با خنده
حتی با نوازش
می‌توانند غمگینِ‌مان کنند...

به کمندی دَرَم
که ممکن نیست
رستگاری به اَلْاَمان گفتن....

"سعدی"

پشت ما قصه زیادست؟
فدای سرمان
حرف بی ربط نباید که ببندد پَرِمان

.مریم ناظمی

هر کدام از ما آدمها در یک برهه ای از زندگیمون درگیر آدمهای اشتباهی شدیم...
نابینا و ناشنوا شدیم...
گفتند و گوش نکردیم...
راه درست را پیش پایمان گذاشتند و بدترین مسیر رو انتخاب کردیم...
پافشاری کردیم روی آدمِ اشتباهِ زندگیِمان...
زمین خوردیم و از سر خجالت بلند نشدیم...
خوابیدیم و زار زار گریه کردیم....

کافی نیست اینهمه غصه خوردن؟
بلند شید،خودتان را بتکانید و ثابت کنید تغییر کرده اید...
باور کنید هیچ کس بعد از رفتنِ کسی نمُرده...