خدایا این چه نفرینیه که من همه چیز یادم میاد؟ جزئیات، صداها، بوها، آدم‌ها، حرف‌ها، حس ‌ها؛ با هرکس، هرجایی که بودم.

پسره همه‌ی جزئیات رو یادش میمونه درحالیکه من حتی نمیدونم درباره‌ی کدوم روز حرف میزنه فقط یادم میاد که قبلاً من هم جزئیات کسی رو بلد بودم و اون همه‌چیز رو فراموش میکرد.

این نوشته صادق هدایت یه درس بزرگه برای هممون:

یادم باشد
که تنهاییم را برای خودم نگه دارم،
و بغض های شبانه ام را
برای کسی بازگو نکنم.
تا ترحم دیگران را
با اظهار علاقه اشتباه نگیرم.
یاد من باشد
که فقط برای سایه‌ام بنویسم..

دلم می‌خواست علم اونقدر پیشرفت می‌کرد که می‌تونستم یه آدمی رو از ذهنم کاملا پاک کنم. یه‌جوری که حتی وقتی توی خیابون هم می‌بینمش، یادم نیاد کی بوده و چه خاطراتی باهم داشتیم.

حرف زدن باهات خیلی دردناکه؛ چون همه‌ی اون چیزایی که می‌گفتی هستی و نبودی رو به یادم میاره.

. .

•
حرف زدن باهات خیلی دردناکه چون همه‌ ی اون چیزایی که می‌گفتی هستی و نبودی رو به یادم میاره.

♡

منو ناراحت کنی، منم اینقدر می‌خوابم که یادم بره. میمان. هه.

افتادن تو روزمرگی باعث شده همه‌چی از یادمون بره...

.࿐

‏جمله "یادم تورا فراموش" قبلنا سرِ جناقِ مرغ شکستن بود، الان سرِ دل شکستن

.࿐

زندگی هرچی بهم یاد نداد؛ اینو خوب یادم داد که باید تنها برای زندگی برنامه ریزی کنم، بجنگم و از وجود هیچکس کنارم مطمئن نباشم

.࿐