از رابطه‌های بی سر و تهی که امروز با یکی‌ای فردا با یکی دیگه و ارتباط‌های حاشیه دار و خاطره ساختن‌های الکی بیزارم، یه چیز محکم برای ادامه‌ زندگیم میخوام.

‏وقتی از رابطه‌ی دوستی یا عاطفی‌تون ناامید شدین، با یه خداحافظی باشکوه تمومش کنین. ادامه‌ی اون رابطه فقط خشم و کینه‌تون رو بیشتر میکنه. خیلی ناامید کننده‌ست ولی آدم‌ها از یه سنی به بعد خیلی سخت تغییر میکنن.

هی بهش گفتم، گفتم نکن، گفتم ببین من دارم اذیت میشم، من دارم اینجا پیش تو و تو این رابطه‌ای که قرار بود پر از آرامش و حال خوب باشه پر پر میشم، میشنید، بخدا که میفهمید من چی میگم، میفهمید چی میخوام، اما نشنیده میگرفت، نادیده میگرفت، هم من رو، هم حرف‌هام رو، هم خواسته‌هام رو، انگار جدی جدی یه وقت‌هایی نباید دنبال کلمات گشت، رفتار آدم‌ها حرف‌هایی ک روشون نمیشه بهت بزنن رو نشون میده.

من شدیدا طرفدار این موضوعم که درسته هر رابطه‌ای حتما نباید به ازدواج ختم بشه اما نمیتونی چندین سال از زندگیت رو پای کسی بذاری که قرار نیست هیچ جایی توی آینده‌اش داشته باشی.

یه رابطه‌ی سالم قبل از هر چیز به «اعتماد» نیاز داره و بی‌اعتمادی فقط با خیانت به وجود نمی‌آد. قول‌هایی که عملی نمی‌شن، رفتارهایی که رنگ ثبات ندارن و حرف و عملی که یکی نباشن، بزرگ‌ترین دشمن حس اعتماد هستن.


.

دیدی وقت‌هایی که رابطه‌ات با پارتنرت خوبه کلا حالت و زندگیت خوبه؟ موهات کمتر میریزه، پوستت قشنگ‌تر میشه، اشتهات بهتره، راحت‌تر میخوابی، کارها و زندگیت روی روال میفته، بیشتر به خودت میرسی، رابطه‌ات با خانواده گرم‌تر میشه، خوشروتری، پارتنر به شدت روی زندگی تاثیر داره.

از من میشنوین بچسبین به همون که الان باهاشین، رابطه‌تون رو بهتر کنین چون وقتی جدا شی نه حال آشنایی دوباره داری، نه آدم بهتر پیدا میکنی.

قبل از اینکه به فکر رابطه باشی، ببین اصلا خودت با خودت توی رابطه‌ای؟
چون "ما" وقتی زیباست که "من" به صلح درونی رسیده باشه!

شما میگید:
تو رابطه دوست داشتن از همه چی مهمتره؛
اما من میگم:
اینکه حرمت اونی که دوسش داری رو نگه داری مهم ترین و با ارزش ترین چیزه، رابطه‌ی بدون حرمت مفت هم نمی‌ارزه حتی اگه طرف مقابل عاشق ترین باشه …

رابطه‌ای که توش دائم مجبور باشی خودت رو توضیح بدی رابطه عاطفی نیست، جلسه بازجویی با سردری کاذب به نام عشقه.