تو از شروع یک رابطه‌ احساسی جدید نمیترسی، از تکرار یک درد قدیمی میترسی.

آدم‌هایِ عمیق، صحبت‌هایِ عمیق، رابطه‌هایِ عمیق،‌نگاه‌هایِ عمیق، دوست داشتن‌هایِ عمیق، من همه‌یِ چیزهایِ عمیق را می‌پرستم.

من اهل رابطه‌های سطحی نیستم، وفاداری، توجه و یه شاخه گل جز حداقل‌های رابطه‌اس و هیچوقت سر همچین چیزهایی منت کشی نمیکنم، پارتنرم باید هر روز طوری من رو دوست داشته باشه که انگار دوباره عاشقم شده.

آرزو میکنم یه‌ روز به خودت بیای و ببینی
با آدمی تو رابطه‌ای که انگار نسخه دومِ خودته
یه آدم که شبیهِ تو به دنیا نگاه میکنه
و راحت میتونی حرفاییو بهش بزنی، که قبلاً
فقط تو ذهن خودت مرورشون میکردی.

رابطه‌ی خوب ساختنیه...
اما آیا با هر آدمی میشه رابطه‌ی خوبی ساخت؟!
قطعا ما نمیتونیم با کسی که
کلی اختلال روانی داره
یه رابطه‌ی خوبی رو بسازیم!
اولین نکته‌ای که باید بدونیم اینه که
برایِ ساختن یه رابطه‌ی موفق
اول باید انتخاب درستی داشته باشی.

بنده جدی جدی دارم حس می‌کنم که دیگه قرار نیست از کسی عمیقا خوشم بیاد و یه رابطه‌ی سالمِ دو‌ طرفه‌رو تجربه کنم.

اگه دنبال یه رابطه طولانی مدت هستید، باید آماده روزهای کسل کننده، اشک‌ها و جر و بحث‌ها باشید، هیچ رابطه‌ای پر از شادی و بی‌نقص نیست.

من عاشق رابطه‌ای هستم که وفاداری توش موج میزنه، دوتا آدم حسابی که چشمشون جز هم کسی رو نمیبینه، هم رو درک میکنن، تو حال بد کنار همن و خوشی‌ها رو با هم جشن میگیرن.

رابطه‌ای که پسر توش عاشق‌تر باشه، تا ابد ادامه پیدا میکنه.

رابطه‌های خوب با حرف‌های قشنگ شروع میشه
و با رفتارهای درست دوام پیدا می‌کنه
بیشتر آدم‌ها فقط اولش رو بلدن...