دوست دارم بعضی از آدمایِ زندگیمو از تو گوشی بکشم بیرون سرمو بذارم رویِ شونه‌شون و بگم حیف نیست تو انقدر دوری؟ حیف نیست من هر روز نمی‌بینمت و حرفای دلمو بهت نمیزنم؟ حیف نیست من بغلت ازم دور باشه؟

با بابام بحثم شه تا یماه باهاش حرف نمیزنم ولی به تو بارها فرصت دادم که دلم رو بشکنی.

اینکه با هم حرف نمیزنیم دلیل نمیشه که بهت فکر نکنم، من فقط سعی دارم ازت فاصله بگیرم چون میدونم که نمیتونم داشته باشمت.

هر جنس مخالفی که با شما صحبت میکنه لزوما لاس نمیزنه wake up.

سکوت آدم‌ها رو جدی بگیرید، دوستی که دیگه ازتون ناراحت نمیشه، آدمی که دیگه نگرانتون نمیشه، فرزندی که دیگه با خانواده حرف نمیزنه، اون‌ها دارن شما رو ترک میکنن.

‏خیلی بهش فکر میکنم ولی در موردش با کسی حرف نمیزنم و این شاید غم‌ انگیزترین و درست‌ترین کار باشه.

نصف عصبانیتم سر اینه که با آدم مورد علاقم حرف نمیزنم..))

سکوت آدما رو جدی بگیرید...
دوستی که دیگه ازتون ناراحت نمیشه؛
آدمی که دیگه نگرانتون نمیشه؛
فرزندی که دیگه با خانواده حرف نمیزنه...
اونا دارن شما رو ترک میکنن.

وقتی یه گوشه میشینم و با کسی حرف نمیزنم و ازم میپرسن چیشده و جواب میدم" هیچی"تو همون هیچیِ منی.

اونی که فکر میکنی بهت آسیب نمیزنه، تیکه‌ پارت میکنه و میذاره میره.