یه روز بهش نمیگی دوستش داری تا پرو نشه
میخوابه و دیگه بیدار نمیشه...

‏آدمی‌زاده دیگه؛ ساعت‌ها درازکش به سقف خیره می‌شه‌.
ولی تو خیالش، با خودش می‌جنگه؛ از یکی انتقام می‌گیره؛ یه جایی رو ترک می‌کنه؛ خسته می‌شه؛ می‌خوابه!

چیزی از درداش کم نمیشه حتی اگه بخوابه تو باتلاق مورفین (:

بخاطر کسی که بعد از شکستن قلبت میتونه آروم بخوابه، خوابت رو از دست نده.

تنها راه نجات برای من خوابه ، وقتی میخوابی ناراحت نیستی، عصبانی نیستی، تنها نیستی.

‏از یه سنی به بعد واکنش دفاعیت
در برابر مشکلات خوابه فقط

اگه ازم بپرسی اون چیه تو میشه ، بهت میگم:
اون خوابه سر ظهر منه
اون نور روزای تاریک منه
اون بارون وسطه بهار منه
اون قند کنار چایی منه
اون آخیشه منه
اون خونه‌ی امن منه
اون گرمای دستای سرد منه
اون شیرینیه روزای تلخ منه
اون تکراری ترین تکرار نشدنیه منه
اون امید من وسط ناامیدیای منه...


. .

تنها راه برای داشتن احساس کافی بودن، قطع ارتباط با همه و موندن تو تخت خوابه.

هر آدمی لایق اینه شب بدون فکر، بدون غم، بدون درد و بدونِ چشم انتظاری بخوابه.
چون روز رو به اندازه کافی با اینا زندگی میکنیم...

اگه ازم بپرسی اون چیه تو میشه ، بهت میگم:

اون خوابه سر ظهر منه
اون نور روزای تاریک منه
اون بارون وسطه بهار منه
اون قند کنار چایی منه
اون آخیشه منه
اون خونه ی امن منه
اون گرمای دستای سرد منه
اون شیرینیه روزای تلخ منه
اون روح منه اما تو یه جسم دیگه
اون تکراری ترین تکرار نشدنیه منه
اون خود منه
اون امید من وسط ناامیدیای منه...