از آخرین چیزا متنفرم؛ آخرین لب، آخرین بوسه، آخرین سیگار، آخرین خداحافظی، آخرین لبخند، آخرین حرف، آخرین کلمات، آخرین آغوش، آخرین دیدار.

من از اینکه مردم تصور می کنن زندگی تو آسونه متنفرم. فقط چون تو در مورد چیزهایی که از سر می گذرونی صحبت نمی کنی.

جمله‌ای که ازش تا مغز استخون متنفرم، مگه من ازت خواستم؟ خودت کردی، آدم و اون لطف و مهربونیش رو بی‌عزت میکنید و باعث میشد دیگه نه تنها برای شما بلکه اون آدم برای هیچکس دیگه‌ای قدمی از روی محبت برنداره.

جمله ای که ازش تا مغز استخون متنفرم:
مگه من ازت خواستم؟خودت کردی!
آدمو اون لطف و مهربونیشو بی عزت می‌کنید و باعث می‌شید دیگه نه تنها برای شما بلکه اون ادم برای هیچکس دیگه‌ای قدمی از روی محبت برنداره.

از وقتایی که بی دلیل ناراحتم متنفرم. این همه دلیل برای ناراحتی هست چرا مغزم یکیشونو پیدا نمیکنه که حداقل فکر کنم فقط افسرده‌م. نه هم افسرده هم دیوونه.

نه خودت رو‌ گول بزن، نه منو. حداقل بیا و بگو ازت متنفرم. والله من تنفرتم درآغوش می‌کشم.

من ازت متنفر نیستم
من از کاری که باهام کردی متنفرم.

♡

از چه آدمایی متنفرم؟
از آدمایی که بر آگاهی از اینکه نقطه ضعف هات چی ها هستن یا کجای روحت زخمی تره، در جهت منافع خودشون ازت سواستفاده میکنن! و دقیقا اون لحظه از زندگی که در آسیب پذیرترین حالت ممکنی، میان زخمات رو فشار میدن، اینا اون دسته از آدمایین که هرگز نمیبخشمشون.

I hate getting flashbacks from things I don't want to remember.

متنفرم از بازگو شدن چیزایی که نمیخوام به یاد بیارم.

‏از این غریبه شدن با آدما متنفرم
از اینکه هنوز یادته یه روزی چطوری کنار هم شاد بودین
چطوری باهم دیگه گریه می کردین
تا کجای عمق وجود همدیگه رو می‌شناسین. ولی حالا چیزی جز دوتا غریبه که ساده از کنار هم رد میشن نیستید !