من هستم؛
هستم تا توی بُردهات تشویقت کنم.
که تو شکستات دستتو محکمتر بگیرم.
تو هیچوقت منو روبه‌روی خودت نمی‌بینی.
من همیشه همینجام، کنارت.
هرجایی از زندگیت که ایستاده باشی،
تو پستی یا بلندیش،
تو روشن ترین یا تاریک ترین قسمتش،
تو تنها نیستی من کنارتم.

گاهی مغزت برای بقا، تو رو از تغییر میترسونه، درحالی‌که رشد، درست پشت همون ترست ایستاده.

من هستم، هستم تا توی بردهات تشویقت کنم، که تو شکست‌هات دستت رو محکم‌تر بگیرم، تو هیچوقت من رو رو به‌ روی خودت نمیبینی، من همیشه همینجام کنارت، هرجایی از زندگیت که ایستاده باشی تو پستی یا بلندیش، تو روشن‌ترین یا تاریک‌ترین قسمتش، تو تنها نیستی من کنارتم.

خسته‌ای؟
اما هنوز ایستاده‌ای؛
و همین،
شکوهِ توست.

اصلا اشکال نداره گریه کن، ولی بعدش ایستاده واسه خودت دست بزن، تو نباختی فقط اون کسی رو از دست داد که حتی موقع رفتنش از صدتا، صد و یکی دوستش داشتی.

اونجایی‌ وایستادم که ممکنه خودمو بکشم.

قلب من مؤدب است؛
اگر بخواهی بروی،
حتماً برای خداحافظی خواهد ایستاد.

اگر سقوط کنی، حتی ضعیف‌ترین‌ها نیز به تو رحم نخواهند کرد.
پس ایستاده بمیر!

‏با همدیگه مهربون باشین حتی اندازه یه پیام در مجازی. شما نمی‌دونین کدوم ادم رو لبه پرتگاه فروپاشی ایستاده !

شباهت من و دیوارهای خانه‌ام این است که هر دو، به ناچار، ایستاده‌ایم.