«پی گریزگاه بودم، مَفَری برای دور شدن از آن چیزی که به نام زندگی و به نام امثالِ من نوشته بودند، ما محکوم به تماشا و درک و لمس نوعی حیاتِ عجیب انسانی بودیم.»

وقتی دلبرتون میخنده، مثل حمیدرضا عبداللهی خیلی جان‌بخش بهش بگید:
«چشمه‌ی حیاتِ من، خنده‌های توست؛ بخند که عمرم با خنده‌های تو جریان دارد..»

.࿐

چشمه‌ی حیاتِ من
خنده‌های #تُ ست
بخند که عمرم
با خنده‌های #تُ جریان دارد ...!



. .

و حیاتِ آدمی
آن هنگام آغاز میگردد که
دوستَت دارمی میشنود
که دلَش میخواهد


.

"چشمه‌ی حیاتِ من "
خنده‌های #تُ ست
بخند که عمرم
با خنده‌های #تُ جریان دارد ...
#زهرا_شاکری



. .

- تو را دوست میدارم بی آنکه بدانم تو ضرورتِ منی..
آب را که مینوشی
هوا را که میبلعی
نمیفهمی جیره‌بندی چه مکافاتیست!
تنها در نبود تو بود که فهمیدم
دوست داشتنِ تُ مایه‌یِ حیاتِ من است ..

#زهرا_سرکار_راه

زندگی شاید آن لبخندی‌ست
که دریغش کردیم
زندگی زمزمه پاک حیات‌ست میان دو سکوت
زندگی، خاطره آمدن و رفتن ماست
لحظه آمدن و رفتن ما، تنهایی‌ست

#سهراب_سپهری

Saman Mohammadian

جرعه از فرمایشات حضرت آیت الله العظمی بهجت(قدس سره)
"ثبات قدم تا ظهور امام عصر عجل‌الله‌فرجه"

مهم‌تر از دعا برای تعجیل فرج حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف، دعا برای بقای ایمان و ثبات قدم در عقیده و عدم انکار آن حضرت تا ظهور او می‌باشد؛ زیرا مردن، تنها قطع حیاتِ دنیای چند روزه فانی است، اما بیرونرفتن از عقیده صحیح، موجب هلاکت ابدی از حیات جاوید آخرت و خلود در جهنم است؛ لذا حضرت امیر علیه‌السلام در لیلةُالمَبیت از رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم می‌پرسد:«أَفِی سَلامَةٍ مِنْ دِینِی؟؛ آیا دین من سالم خواهد بود؟».[1]

یعنی از استقامت در دین و ثبات ایمان و عقیده تا مرز شهادت را ـ که از خود شهادت بالاتر است ـ از آن حضرت سؤال می‌کند.
این دعا خیلی عالی است که دستور داده شده است در زمان غیبت خوانده شود، که: «یا أَللهُ یا رَحْمانُ یا رَحِیمُ! یا مُقَلبَ الْقُلُوبِ، ثَبتْ قَلْبِی عَلی دِینِک؛ ای خدا، ای رحمت‌گستر، ای مهربان، ای گرداننده دل‌ها، دل مرا بر دینت ثابت و استوار بدار».
در محضر بهجت، ج۲، ص۱۰۱